Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2016/5192 Esas 2016/8997 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :İş Mahkemesi
Dava, 506 sayılı Kanunun 10. ve 26. maddelerine göre rücûan tazminat istemine ilişkindir.
Mahkemece, bozma ilâmına uyularak davanın kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, davacı Kurum avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.


6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun 166. maddesinin 4. fıkrasında “Davaların aynı veya birbirine benzer sebeplerden doğması ya da biri hakkında verilecek hükmün diğerini etkileyecek nitelikte bulunması durumunda, bağlantı var sayılır.” düzenlemesi yer almaktadır.
Eldeki davada; Dairemizin ilk temyiz incelemesine konu olan Mahkemenin 2009/243 Esas 2013/381 Karar sayılı dava dosyasına ibraz edilen ve hükme esas alınan kusur raporuna istinaden, Kurum"un kusur farkından doğan bakiye alacakları için davalı şirkete karşı 18.07.2013 tarihinde İş Mahkemesi"nde rücûan tazminat davası açtığı ve 2013/998 Esas sırasına kayıt edildiği, yapılan yargılamada davalı şirketin re"sen terkin edilerek kapandığının ... tarafından bildirilmesi üzerine, davacı Kurumca Asliye Ticaret Mahkemesi"nde ihya davası açıldığı ve davanın kabul edilerek şirketin ihyasına karar verildiği fakat davalı ..."nun itirazı üzerine dosyanın Yargıtay 23. Hukuk Dairesine gönderildiği ve temyiz incelemesinin halen devam ettiği; diğer taraftan yine Dairemizin bozma ilâmı üzerine Mahkemenin 2015/21 Esas sırasında yapılan yargılamada tanzim olunan ve hükme esas alınan kusur raporunda, kusur izafe edilen gerçek kişiler ..., ... ve ... ile davalı şirket’e karşı bu kez 05.08.2010 tarihinde İş Mahkemesi"nde yeniden rücûan tazminat davası açıldığı ve İş Mahkemesi"nin 2015/339 Esas sırasına kayıt edildiği ancak mahkemece yukarıda anılan yine İş Mahkemesi"nin 2013/998 Esas sayılı dosyası ile birleştirilmesine karar verilerek esasın kapatıldığı anlaşılmaktadır.
Mahkemece, bu maddi ve hukuki olgular dikkate alınarak, öncelikle davalı şirketin ihyasına ilişkin kararın kesinleşmesinin beklenerek, ardından aynı sebepten doğan ve biri hakkında verilecek hükmün diğerini doğrudan etkileyecek nitelikte bulunan, eki niteliğindeki rücûan tazminat davaları birleştirilerek sonucuna göre hüküm kurulması gerekirken, hatalı ve eksik değerlendirme ile yazılı şekilde karar verilmesi isabetsizdir.
O hâlde, davacı Kurum vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm sair yönleri incelenmeksizin bozulmalıdır.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, bozma nedenine göre sair yönlerin incelenmesine yer olmadığına, 31.05.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.