MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

Davacı, davalı işverene ait işyerinde 10.06.2000-20.02.2014 tarihleri arasında geçen çalışmalarının tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme bozmaya uyarak ilamında belirtildiği şekilde, isteğin reddine karar vermiştir.
Hükmün davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okundu, işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar verildi.

K A R A R

Dava, davacının davalıya ait işyerinde 10/05/2000-20/02/2014 tarihleri arasında hizmet akdine dayalı olarak geçen çalışmalarının tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece, bozma ilamına uyulup, davacının davalıya ait işyerinde çalıştığına ilişkin tanık beyanları dışında herhangi bir delil ve belgenin yer almadığı ve davacının çalışmasını ispatlayamadığı gerekçeleriyle davanın reddine karar verilmiştir.
Davanın yasal dayanağını oluşturan 506 sayılı Yasa’nın 79/10. maddesinde bu tür hizmet tespiti davalarının kanıtlanması yönünden özel bir yöntem öngörülmemiştir. Kimi ayrık durumlar dışında resmi belge ve yazılı delillerin bulunması sigortalı sayılması gereken sürelerin saptanmasında güçlü delil olmaları itibariyle sonuca etkili olurlar. Ne var ki bu tür kanıtların bulunmaması halinde somut bilgilere dayanması inandırıcı olmaları koşuluyla bordro tanıkları veya iş ilişkisini bilen komşu işyeri çalışanları gibi kişilerin bilgileri ve bunları destekleyen diğer tanıklarla dahi sonuca gitmek mümkündür.
Dosyadaki kayıt ve belgelerden, davalı işveren tarafından davacı adına düzenlenen 01/09/2003 tarihli işe giriş bildirgesi ile 2003-2008 yılları arasında kısmen bildirilen hizmetlerin Kurum kayıtlarında gözüktüğü, nizalı dönemde davalı işverenin ortağı olan ...’a ait işyerinden 3/3/2008-31/07/2008 tarihleri arasında hizmet bildirimi yapıldığı, davacının 22/2/2010-31/10/2013 tarihleri arasında 1479 sayılı Yasa kapsamında bağ-kur sigortalısı olduğu, davacının iddiasına göre sigortalılığının davalı işyerinde kendisinin ortak olarak gösterildiğinden kaynaklandığı ancak buna ilişkin bilgi ve belgelerin dosya arasına alınmadığı, bordro tanıklarının dinlenildiği anlaşılmaktadır.
Somut olayda; dinlenen bordro tanıklarının beyanlarından davacının davalı işyerinde çalıştığı anlaşılmakla birlikte, tanık beyanlarının tek başına hizmet tespiti davalarında delil niteliğinde olduğu husus gözardı edilerek ve davacının nizalı dönemdeki bağ-kur sigorta kaydı hususunda yeteri kadar araştırma yapılmaksızın yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup bozmayı gerektirmiştir.
Yapılacak iş; davacının bağ-kur sigortalılık kaydına ilişkin tüm kayıtlar getirtilerek incelenmeli, bağ-kur primlerinin ödenip ödenmediği hususları irdelenmeli ve gerçek çalışmanın Bağ-Kur’da mı yoksa SSK’da mı geçtiği hususları açıklığa kavuşturularak çıkacak sonuca ve davalı işyerinde çalışan kayıtlı tanık beyanlarının tek başına hizmet tespiti davalarında delil olarak dikkate alınabileceği hususları da değerlendirilerek sonucuna göre karar vermekten ibarettir.
Mahkemece, bu maddi ve hukuki olgular göz önünde tutulmaksızın eksik inceleme ve araştırma ile yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davacının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 18/04/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.