
Esas No: 2020/26143
Karar No: 2022/8095
Karar Tarihi: 25.04.2022
Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/26143 Esas 2022/8095 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, bir hırsızlık ve mala zarar verme suçundan dolayı verilen mahkumiyet kararının, müştekinin bilinen son adresine MERNİS şerhsiz olarak yapılan tebligatın usule aykırı olduğunu belirtti. Kararda, Tebligat Kanunu'nun 10/2. maddesi gereği bilinen son adresin esas alındığı ve tebligatın buna göre yapılması gerektiği vurgulandı. Ancak, tebligatın yapılamaması durumunda adres kayıt sistemindeki adresin bilinen son adres olarak kabul edilmesi gerektiği belirtildi. Bu nedenle, usulüne uygun olarak tebliğ işleminin yapılması gerektiği ve gerekçeli kararın öncelikle bilinen son adrese MERNİS şerhi ile tebliğ edildikten sonra güncel MERNİS adresine tebliğ yapılmak suretiyle yapılması gerektiği ifade edildi. Kararda, Tebligat Kanunu'nun 21/1, 21/2 ve 23/1-8 maddeleri ile Tebligat Kanunu'nun Uygulanmasına Dair Yönetmeliğin 16/2. maddesi detaylı bir şekilde açıklandı.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
7201 sayılı Tebligat Kanunu'nun 10/2. fıkrasının, “Bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması hâlinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilir ve tebligat buraya yapılır.” hükmü ile gerçek kişilere yapılacak tebligat ile ilgili olarak iki aşamalı bir yöntemin benimsenmiş olması karşısında, önce bilinen en son adres (bilinen bir adres yoksa ya da bilinen en son adres ile adres kayıt sistemindeki adres aynı ise MERNİS adresi olduğu belirtilmeksizin adres kayıt sistemindeki adres) esas alınarak, Tebligat Kanunu'nun 21/1. maddesine göre normal tebligat çıkarılıp, çıkarılan tebligatın bila tebliğ iade edilmesi halinde, aynı Kanun'un 21/2. maddesi uyarınca adres kayıt sistemindeki adres bilinen en son adres olarak kabul edilerek, merci tarafından, tebligata, Tebligat Kanunu'nun 23/1-8 ve Tebligat Kanunu'nun Uygulanmasına Dair Yönetmeliğin 16/2. maddesi hükümlerine göre, “Tebligat çıkarılan adres muhatabın adres kayıt sistemindeki adresi olduğundan, tebliğ imkansızlığı durumunda, tebligatın, Tebligat Kanunu'nun 21/2. maddesine göre bu adrese yapılması” gerektiğine dair şerh düşülerek tebliğ işlemlerinin tamamlanması gerekir.
İncelenen dosyada; müştekinin yokluğunda verilen hükmün müştekinin bilinen son adresi ile aynı olan MERNİS adresine Tebligat Kanunu’nun 21/2. maddesi gereğince MERNİS şerhi ile yapıldığı ve müştekinin adresinde geçici olarak bulunmama sebebi belirtilmeksizin annesine tebliğ edildiğinin anlaşılması karşısında, tebligat işleminin usule aykırı olmasından dolayı, usulüne uygun olarak gerekçeli kararın (öncelikle bilinen en son adresine MERNİS şerhsiz olarak tebliğ yapılması, bu adreste tebligat yapılamaması halinde güncel MERNİS adresine tebliğ yapılmak suretiyle) tebliği ile buna ilişkin belgeler ve sunulması halinde temyiz dilekçesi de eklendikten ve bu konuda ek tebliğname düzenlendikten sonra incelenmek üzere İADESİNİN mahallince sağlanması için dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına GÖNDERİLMESİNE, 25/04/2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.