Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/27192 Esas 2022/8110 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş; dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
Sanığa ait adli sicil kaydında yazılı olan ve tekerrüre esas alınan Bakırköy 29. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 15/02/2011 tarih ve 2007/279 E.- 2011/173 K. sayılı mahkumiyetine konu suçun tebliğnamede TCK'nın 141/1. maddesinde yazılı hırsızlık suçuna ilişkin olduğu belirtilmiş ise de, bahse konu ilam incelendiğinde sanığa TCK’nın 142/1-b maddesi uyarınca 3 yıl hapis cezasının verildiği anlaşılmakla beraber, UYAP üzerinden yapılan incelemede, 18/08/2011 tarihli ek karar ile tebligat tarihinde sanığın cezaevinde olduğundan ve bu nedenle tebliğ işleminin usulsüz olduğundan bahisle infazın durdurulmasına karar verildiği ve temyiz incelemesi sonrası Yargıtay 13. Ceza Dairesi’nin 18/06/2013 tarih ve 2012/10083 E. - 2013/19040 K. sayılı ilamı ile bozma kararı verildiği, öncelikle bozma ilamının akıbeti, tekerrüre esas alınan ilamın kesinleşip kesinleşmediği, kesinleşmiş ise kesinleşme tarihi itibari ile tekerrür koşullarının oluşup oluşmadığı araştırılarak; tekerrüre esas alınamayacağının anlaşılması halinde, sanığın adli sicil kaydında yazılı olan Bakırköy 28. Asliye Ceza Mahkemesinin 07/05/2009 tarih ve 2008/408 E. - 2009/459 Karar sayılı ilamda en ağır cezayı içeren hırsızlık suçundan verilen 1 yıl 8 ay hapis cezası kararının tekerrüre esas olduğu ve bu mahkumiyet hükmünün tekerrüre esas alınması gerektiğinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün açıklanan nedenlerle istem gibi BOZULMASINA, 25/04/2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.