Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/28511 Esas 2022/8142 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15.04.2020 tarihli ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1- Dış kapıları ve pencereleri takılmamış olup henüz yapımı tamamlanmamış olan binanın inşaatına bırakılan bir adet spiral makinesi, bir adet harç karıştırma makinesi, bir adet spatula, bir adet kerpeten ve bir adet seramik tarağı gibi inşaatta kullanılan malzemelerin çalınması şeklinde gerçekleşen eylemin 5237 sayılı TCK’nın 142/1-e maddesinde tanımlanan suçu oluşturduğu gözetilmeden, hangi bendi olduğu da gösterilmeyerek TCK’nın 142/1’nci maddesinin uygulama maddesi olarak gösterilmesi ve TCK’nın 142/1’nci maddesinin hiçbir bendinde hapis cezasının alt sınırı suç tarihi itibariyle 2 yıldan az olarak öngörülmediği halde alt sınırdan ceza verildiği belirtilerek temel cezanın 1 yıl hapis cezası olarak belirlenmesi suretiyle hükmün karıştırılması,
2- Oluşa ve tüm dosya kapsamına göre, atılı hırsızlık suçunun işlendiği saatin 03.21 olduğunun, UYAP’tan alınan güneşin doğuş ve batış çizelgesine göre, suç tarihinde gece vaktinin ise saat 05.17’de sona erdiğinin anlaşılması karşısında; atılı suçun gece vakti işlendiği ve buna göre hırsızlık suçundan hükmolunan cezanın 5237 sayılı TCK’nın 143. maddesi uyarınca artırılması gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurularak eksik ceza tayin edilmesi,
3- Kabule göre de;
Sanığın 01/10/2015 tarihli savunmasında, hakkında lehe hükümlerin uygulanmasına dair isteğinin, 5237 sayılı TCK’nın 50. maddesi uyarınca tayin olunan kısa süreli hapis cezasının seçenek tedbirlere çevrilmesi talebini ve aynı Kanun’un 51. maddesi uyarınca erteleme hükümlerinin uygulanması talebini de içerdiği halde, bu konularda olumlu yada olumsuz bir karar verilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın ve o yer Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı istem gibi BOZULMASINA, 25/04/2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.