MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hakaret, kasten yaralama
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

KARAR
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre, Dairemizin 2020/753 esas sırasında kayıtlı Denizli 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 2018/572 esas ve 2018/1078 karar sayılı dosya ile Denizli 2. Asliye Ceza Mahkemesinin Dairemizin 2020/752 esas sırasında kayıtlı 2018/418 esas, 2019/316 karar sayılı dosyaları arasında suçlar ve sanık yönünden fiili, hukuki bağlantı olduğundan birlikte ele alınarak yapılan incelemede,
1- Sanık hakkında hakaret suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz incelemesinde;
Sanığa yükletilen hakaret eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
Cezanın Kanuni bağlamda uygulandığı,
Anlaşıldığından, sanık ...’ın ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmemiş olmakla, tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA,
2- Sanık hakkında kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz incelemesine gelince; başka nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Dosya kapsamına göre; Denizli 2. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 14/12/2010 tarihli 2009/197 esas, 2010/681 karar sayılı ilamı ile sanık ve temyiz kapsamı dışında kalan sanık Coşkun Özdal"ın kimlikleri tespit edilemeyen başka kişilerle kavga ettiklerinin ihbar edilmesi üzerine, görevli polis memurları olan müştekiler ... ve Bülent Erdoğan"ın olay yerine geldikleri, olay hakkında bilgi almaya çalıştıkları sırada alkollü olan sanık ..."ın üzerinde bulundurduğu ekmek bıçağını savurarak “sizi deşerim” şeklinde sözlerle tehdit ettiği, ayrıca her iki görevli memura karşı basit tıbbi müdahale ile giderilebilir şekilde kasten yaralama suçlarını işlediği kabul edilerek sanık hakkında silahlı tehdit suçundan neticeten 2 yıl 1 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, kasten yaralama suçlarından da iki ayrı hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair karar verilmiştir.
Silahlı tehdit suçundan mahkumiyet kararının Yargıtay 4. Ceza Dairesince 27/04/2015 tarihli kararıyla, eylemlerin bütün halinde görevi yaptırmamak için direnme suçunu oluşturup oluşturmadığının tartışılmaması sebebiyle bozulması üzerine yargılamaya Denizli 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 2015/356 esas sayılı dosyası üzerinden yargılamaya devam edildiği, 26/11/2015 tarihinde sanık hakkında görevi yaptırmamak için direnme suçundan hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına, kasten yaralama suçlarından daha önce kurulan hükümlerin iptali ile bu hükümler yönünden hüküm kurulmasına yer olmadığına karar verildiği, ihbar üzerine Denizli 2. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 2018/572 esas 2018/1078 karar sayılı dosyası üzerinden açıklanan hükmün Dairemizin 2020/753 esasına kayıtlı olduğu anlaşılmakla; Denizli 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 26/11/2015 tarihinde kasten yaralama suçundan daha önce kurulan hükümlerin iptaline ve hüküm kurulmasına yer olmadığına dair kararların yok hükmünde olduğu, diğer taraftan 20/01/2011 tarihinde kesinleşen ilk hükümdeki kasten yaralama suçundan hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararların ihbar üzerine açıklandığı, Dairemizin bu dosyası üzerinden temyiz konusu olduğu anlaşılmakla, dava dosyaları birleştirilerek, sanığın silahlı tehdit ve kasten yaralama eylemlerinin bütün halinde görevi yaptırmamak için direnme suçunu oluşturduğu gözetilmeden, eksik inceleme ile sanık hakkında her bir eylemi için ayrı mahkumiyet hükmü kurulması,
Kanuna aykırı, sanık ...’ın temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, tebliğnameye uygun olarak, HÜKÜMLERİN BOZULMASINA, yeniden hüküm kurulurken 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince yürürlükte olan 1412 sayılı CMUK"nın 326/son maddesi uyarınca cezayı aleyhe değiştirme yasağının gözetilmesine, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 01/07/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.