Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 85/4, 62, 50/1-a, 52, 52/4, 53/6. maddeleri uyarınca mahkumiyet


Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Karayolu yapım işini üstlenen şirketin işçisi olan sanığın idaresindeki iş makinası ile gündüz yerleşim yeri dışı iki yönlü iki şeritli yolda seyir halinde iken, soldaki tarla yoluna girmek için yolun sağına yanaşıp sola doğru geniş manevra yapmak istediği sırada, aynı istikamette seyir halinde olan ve solundan geçmek isteyen ..."un idaresindeki araçla çarpışması neticesinde, ..."un aracında yolcu olarak bulunan ... ve..."ın yaralandığı olayda, asli kusurlu olan sanığın mahkumiyetine ilişkin yerel mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın cezanın fazla olduğuna ilişkin ve sair temyiz itirazlarının reddine ancak;
Sanık hakkında temel cezanın belirlenmesi sırasında, uygulama maddesinin “TCK’nın 89/4. maddesi” yerine “TCK’nın 85/4. maddesi” şeklinde yanlış gösterilmesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususta, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; sanığa verilen temel cezanın belirlenmesinde gösterilen diğer gerekçeler yasal ve yeterli olduğundan, hükmün 1 nolu bendinde yer alan “TCK’nın 85/4. maddesi” ibaresi çıkarılarak yerine “TCK’nın 89/4. maddesi” ibaresinin eklenmesi suretiyle, sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün isteme uygun olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA; 12/01/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.