Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun cinsel istismarı - kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2018/520 Esas 2020/85 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/520
Karar No: 2020/85
Karar Tarihi: 07.01.2020

Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun cinsel istismarı - kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2018/520 Esas 2020/85 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, çocuğun cinsel istismarı ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından sanığın mahkumiyetine karar verdi. Temyiz incelemesinde, katılanın yargılamada bildirdiği son adrese tebligat çıkarılıp bila tebliğ iade edilmesi halinde kayıtlarda görünen MERNIS adresine bu hususta şerh düşülerek gönderilip, mahallinde yapılacak araştırmada muhatabın adresten geçici olarak ayrıldığının tespiti veya tebellüğden imtina etmesi halinde Tebligat Kanunu'nun 21/1, muhatabın adreste hiç oturmadığının veya adresten sürekli olarak ayrıldığının belirlenmesi halinde ise anılan Kanunun 21/2. maddesine göre tebliği gerekirken, adı geçen katılanın yargılama bildirdiği adrese tebliğ yapılmaksızın tebliğ imkansızlığından bahisle doğrudan 21/2. maddeye istinaden yapılan tebligatın usulsüz olduğu anlaşıldı. Bu nedenle, gerekçeli kararın usulünce tebliğiyle verildiği takdirde temyiz ve cevap dilekçelerinin eklenip, hükmün temyizi halinde bununla ilgili ek tebliğname düzenlenmesinden sonra dosyanın mahkemesine gönderilmesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına tevdiine karar verildi.
Kanun Maddeleri:
- 6099 sayılı Tebligat Kanunu'nun 10/

14. Ceza Dairesi 2018/520 E. , 2020/85 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun cinsel istismarı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Çocuğun cinsel istismarı ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
11.01.2011 tarih ve 6099 sayılı Kanunla değişik Tebligat Kanununun 10/2. maddesi gereğince tebligatın muhatabın bilinen en son adresine yapılması, bilinen en son adresinin tebligata elverişli olmaması veya tebligat yapılamaması halinde adres kayıt sistemindeki adresine aynı Kanunun 21. maddesi gereğince tebligat yapılmasının zorunlu olduğu nazara alınarak yapılan dosya incelemesinde, yokluğunda verilen gerekçeli hükümle ilgili öncelikle katılan ...’ nın yargılamada bildirdiği son adrese tebligat çıkarılıp bila tebliğ iade edilmesi halinde kayıtlarda görünen mernis adresine bu hususta şerh düşülerek gönderilip, mahallinde yapılacak araştırmada muhatabın adresten geçici olarak ayrıldığının tespiti veya tebellüğden imtina etmesi halinde Tebligat Kanununun 21/1, muhatabın adreste hiç oturmadığının veya adresten sürekli olarak ayrıldığının belirlenmesi halinde ise anılan Kanunun 21/2. maddesine göre tebliği gerekirken, adı geçen katılanın yargılama bildirdiği adrese tebliğ yapılmaksızın tebliğ imkansızlığından bahisle doğrudan 21/2. maddeye istinaden yapılan tebligatın usulsüz olduğu anlaşıldığından, katılan ..."ya gerekçeli kararın usulünce tebliğiyle verildiği takdirde temyiz ve cevap dilekçelerinin eklenip, hükmün temyizi halinde bununla ilgili ek tebliğname düzenlenmesinden sonra Dairemize iade edilmek üzere esası incelenmeyen dosyanın mahkemesine gönderilmesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 07.01.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.