MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Zincirleme tefecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet (ayrı ayrı birer kez)


Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Sanıklar müdafin ve katılan ... vekilinin temyiz isteminin sanıklar hakkında kurulan mahkumiyet hükümlerine, katılan Hazine vekilinin temyiz isteminin ise sadece hüküm fıkrasının "Adli emanette bulunan 6.000 Amerikan Dolarının suç sonucu elde edildiği kesin olarak kanıtlanamadığından bahisle sanıklara iadesine" ilişkin kısmına yönelik olduğu gözetilerek yapılan incelemede;
1-07/11/1982 doğumlu sanık ... hakkındaki mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Sanığın, babası olan diğer sanığın tefecilik eylemlerine iştirak edip etmediğinin saptanabilmesi ve bu konudaki maddi gerçeğin kuşkuya yer vermeyecek şekilde ortaya çıkarılabilmesi için, dosya kapsamında ifadeleri bulunan katılanlar ..., ..., ..., ... ve ..."ın yeniden beyanlarına başvurulması, hakkında tefecilik yapıp yapmadığına dair kolluk marifetiyle ayrıntılı ve gizli araştırma yaptırılması ve vergi mükellefi ise ilgili vergi dairesine yazı yazılarak, bu konuda vergi inceleme raporu düzenlettirilmesi ile hasıl olacak sonuca göre hukuki durumunun takdir ve tayin edilmesi gerektiği gözetilmeden, eksik inceleme sonucu yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
2-15/11/1954 doğumlu sanık ... hakkındaki mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde ise;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Dairemizce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 26/04/2016 gün ve 2014/118 Esas, 2016/208 sayılı Kararında da belirtildiği üzere, tefecilik suçu ile korunan hukuki yarar ve bu bağlamda suçun topluma karşı suçlar bölümünde düzenlenmesi karşısında, bu suçun mağdurunun toplumu oluşturan bireylerin tamamı, diğer bir ifadeyle kamu olduğu, eylemin belirli bir kişinin zararına olarak işlenmesi halinde bu kişinin mağdur değil, suçtan zarar gören olacağı, bu bağlamda TCK"nın 241. maddesinde düzenlenen tefecilik suçunun kazanç elde etmek amacıyla borç para verilmesiyle oluşacağı, bunu meslek haline getirmenin suçun unsurları içerisinde yer almadığı, değişik zamanlarda veya farklı kişilere karşı tefecilik eylemini zincirleme olarak işleyen sanık hakkında aynı Kanunun 43. maddesinin uygulanması gerektiği, zincirleme suçlarda son suçun işlendiği günün suç tarihi olduğu, bu itibarla hukuki kesinti oluşturan iddianame tarihinden evvel sanık hakkında dava konusu olsun ya da olmasın tüm eylemlerin teselsülün içerisinde değerlendirilmesi, iddianame tarihinden sonraki eylemlerin ise gerçek içtima hükümleri ve varsa kendi içinde teselsül hükümleri değerlendirilmek suretiyle karara bağlanması icap ettiği nazara alındığında; temyize konu bu dosya ile birlikte incelenen Boyabat Asliye Ceza Mahkemesinin 2015/515 Esas ve 2017/681 Karar sayılı dosyası kapsamında sanık hakkında tefecilik suçundan kamu davası açıldığı, davalar arasında CMK"nın 8/1. maddesinde yer aldığı şekilde hukuki ve fiili bağlantı bulunması nedeniyle bu davanın bahsi geçen dava ile birleştirilmesi sonrasında sanığın hukuki durumunun takdir ve tayin edilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kabule göre de;
2010 yılı Ocak ayı olan suç tarihinin karar başlığına 23/07/2009 olarak yazılması suretiyle CMK"nın 232/2-c maddesine muhalefet edilmesi,
Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarihli ve E. 2014/140, K. 2015/85 sayılı Kararının 24/11/2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe girmiş olması nedeniyle TCK"nın 53/1. maddesiyle ilgili olarak yeniden değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması,
Kanuna aykırı, katılanlar ... ve Hazine vekilleri ile sanıklar müdafin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 26/03/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.