MAHKEMESİ :Kadastro Mahkemesi

Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:
K A R A R
Kadastro sırasında ... Kasabası 5255 parsel sayılı 55369,54 m2 yüzölçümündeki taşınmaz, asliye hukuk mahkemesinde dava konusu olduğundan söz edilerek malik hanesi açık bırakılmak suretiyle tesbit edilmiştir. Asliye hukuk mahkemesinde davacı ... tarafından davalılar aleyhine açılan tescil davası kadastro mahkemesine devredilmiştir.
Mahkemece yapılan inceleme sonucunda, çekişmeli taşınmazın Devletin hüküm ve tasarrufu altındaki yerlerden olmadığı, Türk Medenî Kanununun 713 ve 3402 sayılı Kanunun 14 ve 17. maddelerinde yazılı imar ve ihya ile kazandırıcı zamanaşımı yolu ile taşınmaz edinme koşullarının davacı yararına oluştuğu kabul edilerek, davanın kabulü ile dava konusu taşınmazın davacı adına tapuya tesciline karar verilmiş, Hazine ve Orman Yönetimi tarafından temyiz edilmekle hüküm, Yargıtay 20. Hukuk Dairesinin 15.04.2013 gün ve 2012/14813 E. - 2013/4393 K. sayılı kararı ile bozulmuştur.
Hükmüne uyulan bozma kararında özetle; "çekişmeli taşınmazın bulunduğu alanın, 1975 yılında yapılan genel arazi kadastrosu sırasında Devlet Ormanı niteliğiyle tesbit harici bırakıldığı, somut olayın 766 sayılı Kanun hükümleri gereğince irdelemesi yapılıp uyuşmazlığın buna göre çözümlenmesi gerektiği, davacı tarafın, taşınmazın öncesinin orman olmadığını kesin delillerle kanıtlayamadığı, 1994 yılında ilk kez tahakkuk ettirilen ve 1989-1999 yıllarını kapsayan ecrimisilin davacı tarafından ihtirazi kayıt ileri sürülmeden ödendiği, davacı, taşınmaza zilyet ise de bu zilyetliğin aslî nitelikte zilyetlik olmayıp ferî zilyetlik olduğu, zilyetliğin ecrimisil ödenmek suretiyle sürdürüldüğü, belirtilen nedenlerle, davanın reddine karar verilmesi" gereğine değinilmiştir.
Yargıtay bozma kararı sonrası yukarıdaki esasa kaydı yapılan davanın reddine, parselin orman niteliği ile Hazine adına tesciline karar verilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, kadastro tesbitine itiraza ilişkindir.
Çekişmeli taşınmazın bulunduğu yerde 1975 yılında yapılan genel arazi kadastrosu ve 1995 yılında yapılıp 10.06.1996 tarihinde ilân edilerek kesinleşen orman kadastrosu ve 2/B uygulaması bulunmaktadır. Genel arazi kadastrosu sırasında çekişmeli taşınmaz Devlet Ormanı niteliğiyle tesbit harici, kesinleşen orman kadastrosunda ise tahdit dışı alanda bırakılmıştır.
Dosya kapsamına ve mahkemece uyulan bozma kararı gereğince işlem yapılarak davanın reddi yolunda kurulan hükümde bir isabetsizlik bulunmamaktadır. Ancak; çekişmeli taşınmazın genel arazi kadastrosu sırasında Devlet Ormanı niteliğiyle tesbit harici bırakıldığı, kesinleşen orman kadastrosunda tahdit dışı alanda kaldığı, uzun yıllardan beri tarım arazisi olarak kullanıldığı ve etrafındaki tarım arazileri ile bütünlük oluşturduğu, dosya kapsamında
uzman orman bilirkişi tarafından eski tarihli hava fotoğrafları ve memleket haritasına dayalı olarak yöntemine uygun biçimde yapılan inceleme ve araştırmada çekişmeli taşınmazın orman sayılmayan yerlerden olduğu anlaşıldığına göre çekişmeli taşınmazın evveliyatı ve eylemli haliyle orman sayılan yerlerden olmadığı anlaşılmaktadır. Çekişmeli taşınmaz 3402 sayılı Kanunun 5. maddesine göre tarla vasfıyla malik hanesi boş olarak gönderilmiştir. Kadastro hâkiminin doğru sicil oluşturması, taşınmazın hangi nitelikle tescil edileceğini hüküm yerinde doğru olarak göstermesi kamu yararındandır. Bu nedenle, hüküm fıkrasında, çekişmeli taşınmazın “orman niteliği ile Hazine adına tesciline” denilmiş olması doğru değil ise de; bu husus hükmün bozulmasını ve yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, hükmün düzeltilerek onanması uygun görülmüştür. Bu sebeple, hükmün 1. bendinin 2. paragrafında yer alan “orman” ibaresinin çıkarılarak yerine “tarla” ibaresi yazılmak suretiyle düzeltilmesine ve hükmün 6100 sayılı Kanunun değişik 3. maddesi atfıyla H.U.M.K."nun 438/7. maddesine göre düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA, temyiz harcının istek halinde iadesine 18/03/2014 günü oy birliği ile karar verildi.