Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2022/3130 Esas 2022/8186 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
I)Sanık ... müdafiinin temyiz isteminin incelenmesinde;
Sanığın alınan beyanı esnasında müdafii talep etmediğini beyan ettiği gibi CMK'nın 150/2-3. maddesi gereğince de zorunlu müdafii atanmasını gerektirecek bir durum bulunmadığı nazara alındığında temyize hakkı olmayan sanık müdafiinin temyiz isteminin 1412 sayılı Kanun'un 317. maddesi gereğince REDDİNE,
II)Sanıklar hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükümlere yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Sanık ...’in yokluğunda verilen kararı içeren davetiyenin tebliği ile ilgili olarak iki aşamalı bir yöntem benimsenmiş olması karşısında öncelikle sanığın bilinen en son adresine Tebligat Kanunu'nun 21/1. maddesine göre normal tebligat çıkarılıp, çıkarılan tebligatın bila tebliğ iade edilmesi halinde, aynı Kanun’un 21/2. maddesi uyarınca mernis adresine tebligat yapılması gerekirken, sanığın bilinen en son adresi ile aynı olan mernis adresine doğrudan “MERNİS adresi” ibaresi ile çıkarılan ve Tebligat Kanunu’nun 21/2. maddesi gereğince yapılan tebligat işleminin usule aykırı olmasından dolayı sanık ...’in temyiz talebinin süresinde olduğunun kabulü ile yapılan incelemede;
5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi'nin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15.04.2020 gün ve 31100
sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 25/04/2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.