MAHKEMESİ : İŞ MAHKEMESİ
DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı ile fazla mesai ücreti, genel tatil ücreti, ücret alacağı, yıllık izin ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, iş sözleşmesinin haksız feshedildiğini ileri sürerek, kıdem ve ihbar tazminatları ile maaş, fazla mesai, genel tatil ve yıllık izin ücreti alacaklarının ödenmesini istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Karar, davalı vekilince temyiz edilmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle, kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Davacı asil, yapılan yemin teklifi neticesinde “ben evlendiğimde davalı iş yerinde çalışmıyordum ancak işe başladığımda beni bir hafta marmaris turuça tatile gönderdiler , ben Samsunda yıllık izin kullanmadım .... 4 gün için kullandım, her talep edildiğinde arkadaşlarım ile birlikte fazla mesaiye kalıyordum , fazla mesai ücretleri eksik veriliyordu ancak 1/4 kadar veriliyordu resmi tatillerde çalışıyorduk ancak 29 Ekim ve 1 Ocakta birer gün çalışmıyorduk, çalışılan resmi tatil günleri için normal gün olarak veriliyordu” şeklinde beyanda bulunarak yemin etmiştir. Mahkemece bu yemin beyanı doğrultusunda ek bilirkişi raporu aldırılmasına rağmen yemin ve ek rapor değerlendirilmeden karar verilmesi hatalıdır.
3- Fazla çalışmaların uzun bir süre için hesaplanması ve miktarın yüksek çıkması halinde Yargıtay’ca son yıllarda takdiri indirim yapılması gerektiği istikrarlı uygulama halini almıştır (Yargıtay 9.HD. 11.2.2010 gün 2008/17722 E, 2010/3192 K; Yargıtay, 9.HD. 18.7.2008 gün 2007/25857 E, 2008/20636 K.). Ancak fazla çalışmanın tanık anlatımları yerine yazılı belgelere ve işveren kayıtlarına dayanması durumunda böyle bir indirime gidilmemektedir.
Somut olayda tanık beyanlarına göre, net 9.889,50 TL fazla mesai ve net 622,65 TL genel tatil ücret alacağı tespit edilmesine rağmen mahkemece " talep miktarı nazara alınarak" şeklindeki hukuki olmayan gerekçe ile genel tatil ve fazla mesai ücretleri alacaklarından takdiri indirim yapılmaması da hatalı olup, kararın bozulması gerekmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenlerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 14.10.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.