MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı ... ve bir kısım davalılar vekili tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:
K A R A R

1971 yılında yapılan kadastro sırasında, ... Köyü 1258, 1262 ve 1263 parsel sayılı taşınmazlar, sırasıyla 11820 m2, 6910 m2 ve 20000 m2 yüzölçümünde, belgesizden, kazandırıcı zamanaşımı zilyedliği nedeniyle davalılar miras bırakanları ... ve ... adlarına tesbit edilmiştir.
... Köyü Tüzel Kişiliği, taşınmazların mera olduğu iddia ederek, komisyona itiraz etmiş, komisyon tarafından itirazın reddine karar verilerek, red kararı ... Köyü yanında, Hazineye de tebliğ edilmiş, Hazine 06.05.1980 tarihinde mera iddiasıyla dava açmış, kadastro mahkemesince davanın kabulüne dair verilen karar, davalılar tarafından temyiz edilmekle Yargıtay 7. Hukuk Dairesinin 30.11.1998 tarih ve 4710 E. - 5188 K. sayılı kararıyla bozulmuştur.
Hükmüne uyulan bozma kararında özetle: "Hazinenin 30 günlük askı ilân süresi içinde tesbite itiraz etmediği, tesbitin Hazine yönünden kesinleştiği, köy tüzel kişiliği tarafından açılan davaya Hazinenin müdahalesinin de sözkonusu olmadığından kesinleşen tutanaklar yönünden kadastro mahkemesinin görevli olmadığı"na değinilmiştir.
Bozma kararı üzerine, dosya genel mahkemeye aktarıldıktan sonra, davanın reddine karar verilmiş; Hazine tarafından hükmün temyiz edilmesi üzerine, Yargıtay 14. Hukuk Dairesinin 10.05.2005 gün ve 3642 E. - 4535 K. sayılı kararıyla hüküm bozulmuştur.
Hükmüne uyulan bozma kararında özetle "Taşınmazların Hazinenin dayandığı 1937 yılı 46 numaralı mera kaydı kapsamında olduğu belirlenmişse de; eylemli durumun da kaydı doğrulaması gerektiği, taşınmazlarda kızılağaç ve karaağaç gibi orman ağaçları bulunduğu, mahkemece mera kaydının tesis tarihine en yakın tarihli memleket haritası ve hava fotoğraflarına göre taşınmazın niteliğinin belirlenmesi gerekirken, keşif günündeki bulgulara göre karar verilmesinin doğru olmadığı"na değinilmiştir.
Bozma kararına uyulduktan sonra, Orman Yönetimi de, taşınmazların orman sayılan yerlerden olduğu iddiasıyla davaya katılmış; mahkemece, Hazinenin davasının reddine, Orman Yönetiminin davasının kabulüne; taşınmazların tapu kayıtlarının iptali ile orman niteliğiyle Hazine adına tesciline karar verilmiş, hüküm Hazine ve bir kısım davalılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava dilekçesindeki açıklamaya göre dava, tapu iptali ve tescil istemine ilişkindir.
Çekişmeli taşınmazların bulunduğu yerde tesbitten sonra, 1979 yılında yapılan ve kesinleşmeyen orman kadastrosu ile dava tarihinden sonra 1993 yılında yapılıp kesinleşmeyen 2/B uygulaması vardır.
Hükmüne uyulan bozma kararına, kararın dayandığı gerekçeye göre, uzman orman bilirkişi tarafından yapılan inceleme ve araştırmada, çekişmeli taşınmazların eski tarihli resmî belgelerde orman sayılan yerlerden olduğu, üzerinde 30-40 yaşlarında orman ağaçları olan ve aynı zamanda yarı bataklık niteliğinde olduğu, mera veya tarım arazisi niteliğinin bulunmadığı saptanarak yazılı biçimde hüküm kurulmasında bir isabetsizlik bulunmamaktadır. Ancak; 19.01.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6099 sayılı Kanunun 16. maddesi ile 3402 sayılı Kanuna eklenen "Kadastro işlemi ile oluşan tesbit ve kayıtların iptali için Devlet veya diğer kamu kurum ve kuruluşları tarafından kayıt lehtarına karşı kadastro mahkemeleri ile genel mahkemelerde açılan davalarda davalı aleyhine vekâlet ücreti dahil, yargılama giderine hükmolunmaz.” şeklindeki 36/A maddesi ve aynı Kanunun 17. maddesi ile eklenen "Bu Kanunun 36/A maddesi hükmü, henüz infaz edilmemiş yargı kararlarındaki vekâlet ücreti dâhil yargılama giderleri için de uygulanır.” şeklindeki geçici 11. maddesi hükümleri gereğince davalılar aleyhine yargılama giderleri ve vekâlet ücretine hükmedilmesi doğru değil ise de, bu husus hükmün bozulmasını ve yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, hükmün düzeltilerek onanması uygun görülmüştür. Bu sebeple, hükmün beşinci bendinin kaldırılarak, yerine “3402 sayılı Kanuna 6099 sayılı Kanunla eklenen 36/A maddesi gereğince yargılama giderlerinin davacı ... üzerinde bırakılmasına, davacı lehine vekâlet ücreti takdirine yer olmadığına” ibaresinin yazılmak suretiyle düzeltilmesine ve hükmün 6100 sayılı Kanunun geçici 3. maddesi atfıyla HUMK.’nın 438/7. maddesine göre düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA, temyiz harcının istek halinde iadesine 18/03/2014 günü oy birliği ile karar verildi.