Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2016/2703 Esas 2019/342 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
22. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/2703
Karar No: 2019/342
Karar Tarihi: 09.01.2019

Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2016/2703 Esas 2019/342 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davalı taraf, davacı ve diğer iki işçiye yönelik olarak hakaret içeren sözler sarf etmiştir. Davacı, manevi tazminatın tahsiline karar verilmesini talep etmiştir. Mahkeme, yapılan yargılama sonucunda davanın kısmen kabulüne karar vermiştir. Temyiz edilen kararın, tazminat miktarının fahiş görüldüğü gerekçesiyle BOZULMASINA karar verilmiştir.
Kanun maddeleri: Kararın içinde herhangi bir kanun maddesi belirtilmemiştir.
22. Hukuk Dairesi         2016/2703 E.  ,  2019/342 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
    DAVA TÜRÜ : ALACAK

    Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

    Y A R G I T A Y K A R A R I

    Davacı isteminin özeti:
    Davacı, manevi tazminatın tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
    Davalının cevabının özeti:
    Davalı, davanın reddini talep etmiştir.
    Mahkeme kararının özeti:
    Mahkemece, yapılan yargılama sonucunda yazılı gerekçeyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
    Temyiz:
    Karar, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
    Gerekçe:
    Taraflar arasındaki uyuşmazlık, hükmedilen manevi tazminat miktarın fahiş olup olmadığıdır.
    Tüm dosya kapsamından ve ... 5. Sulh Ceza Mahkemesi dosyası içeriğinden, davalı tarafça davacı ve diğer iki işçi hakkında hakaret içeren sözler sarfettiği anlaşılmaktadır. Davalı tarafın davacıya karşı hakaret nedeniyle ceza davası açılmasına sebebiyet veren ve hükmün açıklanmasının geri bırakılması ile sonuçlanan söylemleri dikkate alındığında, manen elem ve üzüntü duyduğunun kabulü ile manevi tazminata hükmedilmesinde bir isabetsizlik bulunmamakta ise de, takdir edilen tazminat miktarı fahiş görülmüştür. Davalının doğrudan davacının şahsına değil bir gruba (davacı ile birlikte diğer iki işçiye) yönelik söylemi olduğu anlaşılmaktadır. Nitekim, diğer iki işçinin açmış olduğu davalara ilişkin emsal dosyalarda 2.000,00 TL manevi tazminata hükmedilmiştir.
    Sonuç:
    Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 09.01.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.