Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2014/8609 Esas 2014/9284 Karar Sayılı İlamı

Tebliğname No : 2014/12382 Kanun Yararına Bozma
MAHKEMESİ :Iğdır 1. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ :12/04/2013
NUMARASI :2012/103 / 2013/502

Kasten yaralama suçundan sanık Cevzet Gürsel"in, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 86/2, 29/1, 62 ve 50/1-a. maddeleri gereğince 1.000,00 Türk Lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına, aynı Kanun’un 58. maddesi uyarınca cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına dair Iğdır 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 12/04/2013 tarihli ve 2012/103 esas, 2013/502 sayılı kararına karşı Adalet Bakanlığı"nın 31.12.2013 tarih ve 2013/19842-80160 sayılı yazısıyla kanun yararına bozma isteminde bulunulduğundan bu işe ait dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"nın 14.01.2014 tarih ve 2014/12382 sayılı tebliğnamesi ile Dairemize gönderilmekle incelendi.
Mezkur ihbarnamede;
Dosya kapsamına göre;
1) 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun “Kısa Süreli Hapis Cezasına Seçenek Yaptırımlar” başlıklı 50. maddesi 2. fıkrasında yer alan “Suç tanımında hapis cezası ile adli para cezasının seçenek olarak öngörüldüğü hallerde, hapis cezasına hükmedilmişse; bu ceza artık adli para cezasına çevrilmez.” şeklindeki düzenleme karşısında, sanık hakkında uygulanan, aynı kanunun 86/2. maddesinde düzenlenen kasten yaralama suçunun tanımında hapis cezası ile adli para cezasının seçenek olarak öngörüldüğü halde sanık hakkında verilen kısa süreli hapis cezasının adli para cezasına çevrilemeyeceğinin gözetilmemesinde,
2- Yargıtay 2. Ceza Dairesinin 22/03/2007 tarihli ve 2006/10559 esas, 2007/4396 sayılı ilamında da belirtildiği gibi, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 58, 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin infazı Hakkında Kanun’un 106 ve 108. maddeleri birlikte değerlendirildiğinde, sadece özgürlüğü bağlayıcı cezaların mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesinin mümkün olduğu gözetilmeden, sanık hakkında hükmolunan adli para cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmesinde; isabet görülmediğinden bahisle, 5271 sayılı CMK"nin 309.maddesi gereğince anılan kararın bozulması lüzumunun ihbar olunduğu anlaşıldı.
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Adalet Bakanlığı"nın kanun yararına bozma isteyen yazısına dayanan tebliğnamede ileri sürülen düşünce yerinde görüldüğünden; Iğdır 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 12/04/2013 tarihli ve 2012/103 esas, 2013/502 sayılı kararının 5271 sayılı CMK"nin 309. maddesi gereğince kanun yararına BOZULMASINA, ihbarnamenin 1"nolu nedeni yönünden aleyhe sonuç doğurmamasına, 2"nolu neden yönünden hükümden, CMK"nin 309/4 (d) maddesi uyarınca TCK"nin 58. maddesinin uygulanmasına ilişkin B kısmından 5 ve 6 no"lu parağrafların çıkarılmasına, hükmündiğer kısımlarının aynen korunmasına, infazın bu şekilde yapılmasına, dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 05.03.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.