Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre, 7201 sayılı Tebligat Kanunu"nun 10. maddesine göre tebligatın, öncelikle muhatabın beyan ettiği en son adrese yapılması, bu adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması hâlinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilip, bu adrese tebligatın yapılması gerekir. Bir adrese ilk defa tebligat yapılacaksa 7201 sayılı Kanun"un 21, daha önce tebligat yapılmış adrese tekrar tebligat yapılacaksa da aynı Kanun"un 35. maddesine göre tebliğ işlemi gerçekleştirilecektir. İncelemeye konu dosyada, gerekçeli kararın ilk olarak katılanın mahkemede bildirdiği en son adrese tebliğe çıkarıldığı, bila tebliğ iade edilmesi üzerine adresin aynı zamanda Mernis adresi olması nedeniyle Tebligat Kanunu"nun 21. maddesine göre tebliğ edilmesi gerekirken aynı Kanun"un 35. maddesine göre tebliğ edildiğinin ve bu nedenle de usulsüz olduğunun anlaşılması karşısında, temyiz isteğinin süresinde olduğu belirlenerek ve temyiz isteminin reddine dair İstanbul 12. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 21.02.2017 tarihli ek kararı kaldırılarak dosya görüşüldü: Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi. Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede; Eylemlere ve yükletilen suçlara yönelik katılan ..."in temyiz iddiaları yerinde görülmediğinden tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKÜMLERİN ONANMASINA, 21/05/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.