MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hüküm süresi içinde davacı vekilince duruşmalı olarak temyiz edilmiş ise de miktar itibariyle kesinlik sınırının altında kaldığından duruşma istemi reddedilerek incelemenin evrak üzerinde yapılmasına karar verildikten ve temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

- K A R A R -

Davacı vekili; davalı kooperatifin ödemelerini peşin olarak yaptığını, istifa dilekçesi verdiğini, kooperatiften borcu kalmamıştır belgesi aldığını, tapusunu aldığını buna rağmen kooperatifin borcu olduğuna ilişkin ödeme emri gönderdiğini belirterek davalıya borçlu olmadığının tespitine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili; davacının müvekkiline 6.268,00 TL. asıl alacak olarak borçlu olduğunu beyanla davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre bilirkişi raporunda da belirtildiği üzere davacının üyeliği devam ettiği, üyeliğinin devam ettiği süreçte alınan genel kurul kararlarında kararlaştırılan üyelik aidatlarından da sorumlu olduğu, takip talebinde 7.065,00 TL. asıl alacak ve 1.88 TL. faiz talep edilmiş ise de davalı vekilinin 04/02/2016 tarihli dilekçesindeki beyanı esas alınarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava, menfi tespit davasıdır.
Davalı kooperatifin alışılmışın aksine etaplar halinde inşaatlar yaparak üyelere konutları tahsis ettiği anlaşılmaktadır. 30/11/2008 tarihli iptal edilmeyen genel kurulun 4. maddesine göre 30/04/2009 tarihine kadar ödemesini yapan üyelere yönetim kurulu tarafından belge verileceğinin kararlaştırıldığı, bu genel kurula istinaden davacı tarafından 28/04/2009 tarihinde ödeme yapılarak o tarihli üyenin borcunun olmadığına ilişkin belge verildiği sabittir. Dosyadaki bu deliller ışığında davacının kooperatife inşaat maliyeti ile ilgili herhangi bir borcunun olmadığının kabulü gerekir. Bu gerekçelerle davanın kabulüne karar verilmesi gerekirken kısmen kabulüne karar verilmesi doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz edene iadesine, karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere 08.04.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.