Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2012/26418 Esas 2014/2620 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2012/26418
Karar No: 2014/2620
Karar Tarihi: 29.01.2014

Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2012/26418 Esas 2014/2620 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hırsızlık suçundan mahkum edilmiştir. Dosya incelendikten sonra, ikinci kez tekerrür hükümlerinin uygulanması durumunda hükümlünün koşullu salıvermeden yararlanamayacağına ve suça konu olayda tekerrüre esas alınan ilamda TCK'nın 58. maddesinin uygulandığına dikkat edilmiştir. Bu nedenle, sanığın cezasının mükerirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesi yerine mahkumiyet hükmü verilmiştir. Daha sonra yapılan temyiz itirazlarında, hak yoksunluğuna dair verilen kararda kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından olduğunun unutulması nedeniyle bozma kararı verilmiştir. 5237 Sayılı TCK'nın 53/1. maddesinin (c) fıkrasının koşullu salıverme tarihine kadar süren hak yoksunluğunun sadece sanığın “kendi altsoyu” üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından olduğu hatırlatılmıştır. Bu nedenle, hüküm fıkrasından TCK'nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölüm çıkarılmış ve yerine \"53/1. maddesinde belirtilen ve 53/3. maddesindeki kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri dışındaki haklardan sanığın mahkum olduğu hapis cezas

13. Ceza Dairesi 2012/26418 E. , 2014/2620 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
5275 sayılı yasanın 108/3. maddesi uyarınca ikinci kez tekerrür hükümlerinin uygulanması durumunda hükümlünün koşullu salıvermeden yararlanamayacağı ve suça konu olayda tekerrüre esas alınan ilamda 5237 sayılı TCK"nın 58. maddesinin uygulandığı hususları gözetildiğinde, sanığın dosya kapsamında ikinci kez mükerrer olduğu tespit edilerek cezasının mükerirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmesi yerine yazılı şekilde karar verilmesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;5237 Sayılı TCK"nın 53/1. maddesinin (c) fıkrasında yer alan ve koşullu salıverme tarihine kadar süren hak yoksunluğunun sadece sanığın “kendi altsoyu” üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından olduğunun gözetilmemesi suretiyle aynı maddenin üçüncü fıkrasına aykırı davranılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..." in temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 Sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 Sayılı CMUK"un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından 5237 Sayılı TCK"nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölüm çıkarılarak yerine ‘‘53/1. maddesinde belirtilen ve 53/3. maddesindeki kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri dışındaki haklardan sanığın mahkum olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar; 53/3. maddesi gözetilerek 53/1-c maddesi uyarınca kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılmasına’’ cümlesinin eklenmesi suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 29.01.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.