Yargıtay 1. Hukuk Dairesi 2013/2837 Esas 2013/6362 Karar Sayılı İlamı

Yanlar arasında görülen elatmanın önlenmesi, ecrimisil davası sonunda, yerel mahkemece  davanın, kabulüne ilişkin olarak verilen karar davalı S. C.tarafından  yasal süre içerisinde temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi,  Tetkik Hakimi  raporu okundu, açıklamaları dinlendi, gereği görüşülüp düşünüldü;                                   Dava, elatmanın önlenmesi ve ecrimisil isteklerine ilişkindir.
Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Dosya içeriğine mahkemece toplanan delillere ve yapılan uygulama sonucu  bilirkişiler tarafından düzenlenen 18/04/2012 tarihli rapor  esas alınarak elatmanın önlenmesine ve ecrimisile hükmedilmiş olmasında  bir isabetsizlik yoktur. Davalının bu yöne değinen temyiz itirazları yerinde değildir, reddine.
Davalının öteki temyiz itirazlarına gelince;
Mahkemelerce verilen kararların Hukuk Muhakemeleri Kanunu 297/2. maddesinde belirtildiği üzere, her bir istek hakkında taraflara yüklenen borç ve tanınan hakları sıra numarası altında; açık, şüphe ve tereddüt uyandırmayacak şekilde göstermesi ve infaza imkan sağlayacak içerikte bulunması zorunludur.
Somut olayda, bilirkişi raporunun kararı eki olmadığı gözardı edilerek, hükümde faizin başlangıcı konusunda  bilirkişi raporuna atıfta bulunulmuş olması yerinde olmadığı gibi atıf yapılan bilirkişi raporunda da faiz başlangıcı konusunda bir tarihe yer verilmemiştir.  Yine alınan ve alınması gereken harç yönünden de  birbiri ile çelişen hükümler bulunmaktadır.  Hükmün 3. bendinde 4.013,12 TL  harcın davalıdan alınarak davacıya verilmesine denildikten sonra 4. bendinde 1.588,45 TL harcın  davalıdan alınarak davacıya verilmesi şeklinde hükme yer verilmiştir.  Hüküm fıkrası faizin başlangıç tarihi ve harç yönü ile infazda tereddüte yol açacak ve kendi içerisinde çelişkili olacak şekildir. Mahkemece bu  hususlar gözardı edilerek karar verilmiş olması yerinde değildir.
Hal böyle olunca, faizin başlangıç tarihinin bilirkişi raporuna atıf yapılmaksızın infazda tereddüte yol açmayacak şekilde belirtilmesi ve  harç yönünden kendi içerisinde çelişkili olmayan  bir karar verilmesi gerekirken, mahkemece yazılı şekilde karar verilmiş olması doğru değildir.
Davalının temyiz itirazı açıklanan nedenlerden ötürü yerindedir.  Kabulüyle, hükmün (6100 sayılı Yasanın geçici 3.maddesi yollaması ile) 1086 sayılı HUMK."nın 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine,  29.4.2013  tarihinde oybirliğiyle karar  verildi.