Yargıtay - 4733 sayılı Yasaya aykırılık - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2014/20396 Esas 2016/3088 Karar Sayılı İlamı

7. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/20396
Karar No: 2016/3088

4733 sayılı Yasaya aykırılık - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2014/20396 Esas 2016/3088 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen hüküm temyiz edildi. Sanığın ele geçirilen sigaralar sebebiyle 4733 sayılı Yasa'ya aykırı davranışta bulunduğu belirlendi. Ancak, sanığın ele geçen çaylar için ayrı bir cezalandırma yapılması gerektiği unutulduğu için hüküm bozuldu. Ayrıca, 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin 1. fıkrasının (c) bendinde belirtilen koşullu salıverme hükmü açısından, sanığın kendi altsoyu üzerindeki hakları ile ilgili bir hizmette bulunmaktan ceza alsa da, altsoyu dışındakilerle ilgili haklarından cezanın infazı tamamlanana kadar mahrum bırakılması gerektiği unutulduğundan, hüküm yeniden değerlendirildi ve kararda yer alan kanun maddesi düzeltildi. Yeni hükümde, 5237 sayılı TCK'nın 53/1-2-3 maddelerinin iptal edilen hususlar dikkate alınarak uygulanması gerektiği belirtildi.

7. Ceza Dairesi 2014/20396 E. , 2016/3088 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 4733 sayılı Yasaya aykırılık
HÜKÜM : Hükümlülük, müsadere

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
Sanık ...’ın temyizine göre yapılan incelemede:
Suç tarihi ve ele geçen eşyanın niteliğine göre, sanığın ele geçen sigaralar yönünden 5752 sayılı Yasa ile değişik 4733 sayılı Yasa"nın 8/4.fıkrası gereğince, ele geçen çay yönünden 5607 sayılı Yasanın 3/5 maddeleri gereğince ayrı ayrı cezalandırılmasına karar verilmesi gerektiği düşünülmeden, 4733 sayılı Yasaya muhalefetten yazılı şekilde hüküm kurulması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
24.11.2015 günlü 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile 5237 sayılı TCK.nın 53.maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, anılan maddenin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
5237 sayılı TCK.nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, aynı maddenin 1.fıkrasının (c) bendinde yazılı sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakları ile vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverilmesine, altsoyu dışında kalanlarla ilgili bu hak ve yetkilerden ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde hüküm tesisi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görüldüğünden ve bu hususlar yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1.maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK.nm 322.maddesi uyarınca, hükümden TCK.nın 53.maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkarılması, yerine “24/11/2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 E. , 2015/85 K. sayılı kararındaki iptal edilen hususlar gözetilerek, 5237 sayılı TCK’nın 53/1-2-3 madde fıkralarının tatbikine,” ifadesinin eklenmesi ve sair kısımların aynen bırakılması suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 03.03.2016 günü oybirliğiyle karar verildi.