MAHKEMESİ : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi

KARAR
Taraflar arasında görülen ve yukarıda açıklanan davada yapılan yargılama sonunda ... 5. İcra Hukuk Mahkemesinin 20.07.2016 tarihli ve 2016/951 Esas, 2017/930 Karar sayılı mahkeme hükmüne karşı davacı üçüncü kişi vekili tarafından istinaf yoluna başvurulması üzerine, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesince davacı vekilinin istinaf başvurusunun kabulü ile İlk Derece Mahkemesinin 2016/951 Esas 2017/930 Karar sayılı kararının düzeltilerek yeniden esas hakkında şikayetin reddine karar verilmiş, bu kez davacı üçüncü kişi vekilince Bölge Adliye Mahkemesi kararının temyizi üzerine Dairece dosya incelendi, gereği düşünüldü;
KARAR
Davacı üçüncü kişi vekili, alacaklı vekiline istihkak davası açması için 7 günlük süre verilmesi gerekirken İİK"nin 97 maddesi uygulanmasına yönelik karar tesis edildiğini belirterek hukuka açıkça aykırı olarak tesis edilen kararın kaldırılmasına, haczin İİK madde 99’a göre yapılmış sayılmasına karar verilmesini talep etmiştir.
İlk Derece Mahkemesince, haciz mahallinde hazır bulunan ...’in daha önceki bir tarihte borçlu şirketin yetkilisi olduğu bu nedenle İİK"nun 97. maddesine göre yapılan işlemin doğru olduğu gerekçesi ile şikayetin reddine karar verilmiş; hükme yönelik olarak üçüncü kişi vekilince istinaf başvurusunda bulunulmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesince, üçüncü kişinin kesin olarak verilen takibin devamı kararının tebliğinden itibaren 7 gün içinde istihkak davası açması gerekirken, İİK"nin 97. maddesinin uygulanmasına yönelik şikayet yoluna başvurmakta hukuki yararı bulunmadığı, şikayetin bu nedenle reddine karar verilmesi gerektiği gerekçesi ile istinaf başvurusunun kabulüne karar verilmiştir. Davacı üçüncü kişi vekili, Bölge Adliye Mahkemesi kararına karşı temyiz yasa yoluna başvurmuştur.
Temyize konu şikayet, İİK"nin 97. maddesi uyarınca yapılan haczin İİK"nin 99. maddesi uyarınca yapılması gerektiğine ilişkin olup, aynı Mahkemede görülen 2016/886 esas sayılı dava ise istihkak iddiası nedeniyle takibin taliki veya devamına ilişkindir. İcra Mahkemesince takibin devamına karar verilmesi, hacze ilişkin memur işleminin iptali için şikayet yoluna gidilmesine engel olmadığı gibi, ilgilinin bu şikayeti yapmasında hukuki yararının bulunmadığından da bahsedilemez.
O halde, Bölge Adliye Mahkemesince şikayetin esası yönünden değerlendirme yapılarak karar verilmesi gerekirken yazılı gerekçe ile şikayetin reddine karar verilmesi doğru olmamıştır.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı üçüncü kişi vekilinin temyiz itirazları yerinde görüldüğünden kabulüyle HMK’nin 371. maddesi gereğince Bölge Adliye Mahkemesi kararının BOZULMASINA, peşin harcın istek halinde temyiz edene iadesine, 20.06.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.