Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2013/1948 Esas 2014/2565 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/1948
Karar No: 2014/2565
Karar Tarihi: 29.01.2014

Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2013/1948 Esas 2014/2565 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık Y.G.'nin hırsızlık suçundan mahkumiyetine ilişkin temyiz talebi incelenmiştir. Mahkeme, suç yerinde bulunan parmak izlerinin sanıkların ellerine ait olduğuna dair raporlara dayanarak Y.G.'nin suçu işlediğine dair yeterli kanıt bulunmadığı gerekçesiyle beraat etmesine karar vermiştir. Ancak, Y.G.'nin hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından yoksun bırakılması gerektiği hükümleri göz önünde bulundurulmamıştır. Bu nedenle, mahkeme kararı bozulmuştur. Kanun maddeleri: 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53/1-c bendi, 53/2. fıkrası ve 53/3. fıkrası.

13. Ceza Dairesi 2013/1948 E. , 2014/2565 K.

"İçtihat Metni"

Tebliğname No : 6 - 2011/122118
MAHKEMESİ : Aksaray 1. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 29/09/2010
NUMARASI : 2009/56 (E) ve 2010/598 (K)
SUÇ : Hırsızlık

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
1- Aksaray Emniyet Müdürlüğü"nün parmak izine dair 15/10/2007 ve 12/01/2009 tarihli üst yazılarında ve ekindeki raporunda, suç yerinde bulunan ve sanıkların ellerinin deydiği su bardağı üzerinde tespit edilen 6 adet parmak izinin, katılan F.. O.."a, diğer sanık T.. K.."ye ve Z..N.."e ait olup, olay yerinde sanık Y.. G.."e ait parmak izine rastlanmadığına, 18/09/2008 tarihli yazıda olay yerinde parmak izi tespit edilen Z..N..ile sanık Y.. G.."in aynı şahıslar olmadığının belirtilmesine ve sanık Y..ün suçu işlemediğine ve diğer sanığı tanımadığına dair savunmasının aksine, yüklenen suçu işlediğine ilişkin, mahkumiyetine yeterli kesin inandırıcı ve hukuka uygun kanıt bulunmadığı gözetilmeden beraati yerine, yazılı şekilde hükümlülüğüne karar verilmesi,
2-Kabule göre,
Kasten işlemiş olduğu suçtan dolayı hapis cezasıyla mahkumiyetin yasal sonucu olarak sanığın, 5237 sayılı TCK"nın 53/1-c bendinde belirtilen haklardan aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar yalnızca, kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkum olduğu hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiğinin düşünülmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık Y.. G.."in temyiz talebi bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 29.01.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.