Mahkemesi :Sulh Ceza Mahkemesi
Suç :Taksirle yaralama
Hüküm :TCK"nın 89/1, 89/2-b,e, 22/3, 62, 52/2-4. maddeleri gereğince mahkumiyet.

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkûmiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre sanığın yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
239 promil alkollü olduğu tespit edilen sanığın saat 13:00 sıralarında idaresindeki araç ile orta refüjdeki demir aydınlatma direğine çarpması sonucu aracındaki mağdur ...’ın hayat fonksiyonlarını 4. derecede etkileyen kemik kırıkları oluşacak şekilde yaralanmasına neden olduğu olayda, bilinçli taksir nedeniyle şikayete tabi olmayan suçun 5271 sayılı CMK"nın 253 ve 254. maddeleri uyarınca uzlaşma kapsamında olduğu, mağdurun aşamalarda sanıktan şikayetçi olmadığını ve uzlaşmak istediğini bildirdiği, buna rağmen taraflar arasında soruşturma ve kovuşturma aşamasında uzlaşma prosedürünün işletilmediği görülmekle, sanık ve mağdura uzlaşmanın mahiyeti ve uzlaşmayı kabul veya reddetmelerinin hukuki sonuçları anlatılıp, 5560 sayılı Kanunun 25. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 254/1. maddesi uyarınca sanık ve mağdurun bu yönde beyanları alındıktan sonra sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini yerine yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
Kabule göre de;
Sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 61/2. maddesine aykırı olarak, 5237 sayılı TCK"nın 22/3. maddesinin aynı Kanun"un 89/1. maddesi gereğince temel ceza belirlendikten sonra uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince tebliğnamedeki isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 28/04/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.