Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2022/3218 Esas 2022/8327 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Hırsızlık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin İzmir 19. Asliye Ceza Mahkemesinin 20/04/2011 tarih 2010/578 Esas ve 2011/226 Karar sayılı kararının, sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine, Dairemizin 17/04/2014 tarih, 2013/17095 Esas ve 2014/10730 Karar sayılı ilamı ile mahkemenin kararının düzeltilerek onanmasına karar verilmesinin ardından, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 25/10/2021 tarih ve KD – 2021/107700 sayılı itirazı üzerine dosya Dairemize gönderilmekle, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 308. maddesinin, 6352 sayılı Kanun'un 99. maddesi ile eklenen 3. fıkrası uyarınca yapılan incelemede;
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 25/10/2021 tarih ve KD – 2021/107700 sayılı itirazının KABULÜNE, Dairemizin hırsızlık suçundan kurulan mahkumiyet kararının sanık ... yönünden düzeltilerek onanmasına ilişkin 17/04/2014 tarih, 2013/17095 Esas ve 2014/10730 Karar sayılı ilamın KALDIRILMASINA karar verilerek ve Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 21.06.2011 tarihli ve 6/94-133 sayılı kararında da belirtildiği üzere Dairemizin 17/04/2014 olan düzeltilerek onama karar tarihi ile 26/04/2022 olan Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının itirazının kabul edildiği tarih arasında zamanaşımının durduğu belirlenerek yapılan incelemede;
1-Sanığın aracın kasasının alt kısmına monteli şekilde, açıkta duran stepne lastiğini çalması şeklinde gerçekleşen eyleminin 5237 sayılı TCK’nın 142/1-e maddesinde düzenlenen suçu oluşturduğu gözetilmeden, suç vasfında yanılgıya düşülerek aynı Kanun’un 141/1. maddesi uyarınca ceza tayini,
2- Müştekinin ifadesinde suça konu aracını saat 21:00 sıralarında park ettiğini ve ertesi gün saat 13:00 sıralarında aracının yanına geldiğinde stepnesinin çalındığını fark ettiğini beyan etmesi ve UYAP'tan alınan güneşin doğuş ve batış çizelgesine göre yaz saati uygulaması ile birlikte suç tarihinde gece vaktinin saat 20:18’de başlayıp, 06:19’da sona erdiğinin anlaşılması karşısında, hırsızlık suçunun sanık lehine gündüz vakti işlendiğinin kabul edilmesi gerektiği halde, suçun gece vakti işlendiğine dair delillerin nelerden ibaret olduğu karar yerinde denetime olanak verecek şekilde açıklanıp tartışılmadan sanık hakkında TCK'nın 143. maddesinin uygulanması suretiyle fazla ceza tayin edilmesi,
3- Sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanması karşısında, tekerrür nedeni ile koşullu salıverme süresine eklenecek miktar, tekerrüre esas alınan cezanın en ağırından fazla olamayacağı ve infaza yönelik olduğundan kazanılmış hakka konu olmayan, 5275 sayılı Kanun'un 108/4. maddesi uyarınca cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanacağının kararda belirtilmesi gerektiği halde, hükümde 5237 sayılı TCK'nın 58. maddesinin 7. fıkrası gereğince hükümlü hakkında mükerrirlere özgü infaz rejiminin ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanacağının belirtilmesi gerekirken, 5237 sayılı TCK 58/6 maddesi uyarınca sanığın 1 yıl süre ile mükerrirlere özgü infaz rejimine tabi tutulmasına karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı BOZULMASINA, bozma sonrası kurulacak hükümde CMUK'nun 326/son maddesi uyarınca kazanılmış hakkın gözetilmesine, 26/04/2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.