Esas No: 2020/25032
Karar No: 2022/8384
Karar Tarihi: 26.04.2022
Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/25032 Esas 2022/8384 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, kamu malına zarar verme ve cinsel taciz suçlarından sanık hakkında mahkumiyet kararı vermiştir. Kamu malına zarar verme suçuna ilişkin olarak, Anayasa Mahkemesi’nin kararıyla hak yoksunluklarının uygulanması infaz aşamasında gözetilmesi gerektiği belirtilmiştir. Ancak zararın karşılanıp karşılanmadığı hususu doğru bir şekilde incelenmediği için eksik ceza tayini yapılmıştır. Cinsel taciz suçuyla ilgili olarak ise, basit yargılama usulüne bahis olan CMK’nın 251/1. maddesi kapsamında Anayasa’nın 38. maddesi ve TCK’nın 7. maddesi gereği yeniden değerlendirme yapılması zorunluluğu bulunduğu vurgulanmıştır. 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesi ise hak yoksunluklarına ilişkin düzenlemeleri içermektedir. 15.04.2020 tarihinde yayınlanan ve 7242 sayılı Kanun kapsamında yapılan değişikliklerle birlikte infaz aşamasında bu düzenlemelerin gözetilmesi yine bu madde kapsamında ele alınmıştır.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kamu malına zarar verme, cinsel taciz
HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1-Sanık hakkında kamu malına zarar verme suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi'nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 E. 2015/85 K. sayılı kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Kamu malına zarar verme suçuna ilişkin zararın soruşturma aşamasında karşılandığına ilişkin sanık beyanı dışında dosya içerisinde herhangi bir belge veya bilgi bulunmadığı, zararın karşılanıp karşılanmadığı hususunun müşteki kurumdan sorularak gelen yazı cevabına göre sanık hakkında etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanması gerektiği gözetilmeyerek, eksik ceza tayini, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz nedenleri yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA,
2-Sanık hakkında cinsel taciz suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
24.10.2019 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 17.10.2019 tarihli ve 7188 sayılı Kanun’un 24. maddesiyle değişik CMK'nın 251. maddesinde Basit Yargılama Usulü düzenlenmiş olup, bu düzenlemenin uygulanmasıyla ilgili olarak, CMK'ya 7188 sayılı Kanunla eklenen geçici 5. maddenin birinci fıkrasının (d) bendinde yer alan “hükme bağlanmış” ibaresinin, Anayasa Mahkemesinin 14.01.2021 tarihli ve 2020/81 E., 2021/4 K. sayılı kararıyla "basit yargılama usulü" yönünden Anayasa'nın 38. maddesine aykırı görülerek iptaline karar verilmesi karşısında, temyiz incelemesi yapılan ve CMK'nın 251/1. maddesi kapsamına giren suç yönünden; Anayasa’nın 38. maddesiyle 5237 sayılı TCK'nın 7 ve CMK'nın 251. maddeleri gereğince yeniden değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ile katılanlar ... ve ... vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin bu sebepten dolayı BOZULMASINA, 26.04.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.
