Esas No: 2020/28400
Karar No: 2022/8381
Karar Tarihi: 26.04.2022
Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/28400 Esas 2022/8381 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık, hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlamalarıyla mahkum edildi. Ancak, mahkeme kararı mala zarar verme suçuyla ilgili yeterli kanıt olmadığı için bu suçtan beraat etmelidir. Ayrıca, sanığın lehe hükümlerin uygulanması için yaptığı talep hakkında yeterli gerekçe sunulmadı ve TCK'nun 50. maddesi uygulanmadı. Bu nedenlerle mahkeme kararı kısmen bozulmuştur. 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi ile hak yoksunlukları uygulanırken, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesi değişti ve şartları güncellendi.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinde öngörülen hak yoksunlukları uygulanırken, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişikliğin infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1- Mala zarar verme suçuna ilişkin, olay yerinde herhangi bir incelemenin yapılmadığı, dosya içeriğinde işyerinde zarar meydana geldiğine ilişkin herhangi bir bilgi veya belgenin bulunmadığı, katılanın soruşturma aşamasında ve katılan vekilinin de yargılama aşamasında alınan beyanlarında, işyerinde zarar meydana gelmediğini açıkça beyan ettiklerinin anlaşılması karşısında, sanığın unsurları itibarıyla oluşmayan mala zarar verme suçundan beraati yerine yetersiz gerekçe ile mahkumiyetine karar verilmesi,
2-Sanık hakkında hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçundan hüküm kurulurken, sanığın lehe hükümlerin uygulanmasına yönelik talebine karşılık, hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali suçundan verilen kısa süreli hapis cezalarına ilişkin, TCK’nun 50. maddesinin uygulanmamasının gerekçesiz bırakılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebepten dolayı kısmen istem gibi BOZULMASINA, 26.04.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.
