Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2014/8118 Esas 2015/6902 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : 1.Sanık ... hakkında: Beraat
2.Sanık ... hakkında: TCK"nın 85/2, 22/3, 62, 53/6. 63. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanık ..."ın mahkumiyetine, sanık ..."ın ise beraatine ilişkin hükümler katılan sanık müdafii ve katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, katılan vekilinin temyizinin sanık ... hakkındaki hükme yönelik olduğu saptanarak dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1. Sanık ..."ın beraatine ilişkin hükme yönelik katılanlar vekillerinin temyiz itirazlarının incelemesinde;
Gece saatlerinde, aydınlatması bulunan meskun mahaldeki yolda sanık sürücü ..."ın idaresindeki otomobil ile seyri sırasında olay mahalli ışık kontrollü dört yönlü kavşağa geldiğinde kırmızı ışık ihlali yaparak aracının sol ön ve yan kısımları ile, solundan kavşağa giren sanık ..."ın idaresindeki kamyonetin sağ ön ve sağ yan kısımları ile kavşak içinde çarpışmaları neticesi ..."ın aracında bulunan kızı ..."ın öldüğü, ..., kızı ... ve kardeşi ... ile katılan sanık ..."ın yaralandıkları olay nedeni ile,
Yapılan yargılama sonunda, sanığın kusurunun bulunmadığı gerekçeleri gösterilerek mahkemece kabul ve takdir kılınmış olduğundan, katılanlar vekillerinin kusura ve eksik incelemeye ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, beraate ilişkin hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA,
2. Sanık ..."ın mahkumiyetine ilişkin hükme yönelik sanık müdafiinin temyiz itirazlarının incelemesine gelince;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanık müdafinin eksik incelemeye, kusura ve lehe hükümlerin uygulanması gerektiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 07/07/2009 tarih 2009/9-62-191 sayılı kararında da vurgulandığı üzere, taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK"nın 61/1. maddesinin (g) bendinde yer alan "failin güttüğü amaç ve saiki” gerekçesine dayanılamayacağının gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususta aynı Kanunun 322. maddesi uyarınca karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; sanık ... hakkındaki hükmün 1. bendindeki “suç sebep ve saikleri, failin amacı,” ibarelerinin çıkartılması suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 27/04/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.