Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/25822 Esas 2022/8308 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet, beraat

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Mahkumiyet hükümleri yönünden, TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi'nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren, 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişikliğin infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
I-Sanık ... hakkında müştekiler ... ve ...’a yönelik hırsızlık suçundan kurulan hükümlere yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA,
II-Sanık ... hakkında müştekiler ..., ... ve ...’a yönelik hırsızlık, müşteki ...’ya yönelik mala zarar verme suçundan, sanık ... hakkında müşteki ...’ya yönelik hırsızlık ve mala zarar verme suçundan kurulan hükümlere yönelik temyiz itirazlarına gelince;
Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1- UYAP sisteminde yapılan sorgulamaya göre sanık ...’ın hüküm tarihinde, Edirne Açık Ceza İnfaz Kurumunda başka suçtan hükümlü olduğunun anlaşılması karşısında, sanığın duruşmalarda hazır bulunmaktan bağışık tutulmayı isteyip istemediği sorulmadan yokluğunda yargılamaya devam olunarak hakkında hırsızlık suçundan mahkumiyetine karar verilmek suretiyle 5271 sayılı CMK'nın 196. maddesine aykırı davranılarak savunma hakkının kısıtlanması,
2-Sanık ... hakkında müşteki ...’ya yönelik hırsızlık suçu yönünden, 03.09.2014 tarihli tutanağa göre, olay günü saat 05.00 sıralarında polise, sanık ...’ın evinin bahçesine hurda getirdiğini, tekrar at arabası ile gittiğinin bildirildiği, akabinde de sanığın sanayi yolunda yakalandığı olayda, UYAP'dan alınan güneş batış çizelgesine göre suç tarihinde yaz saati uygulaması da dikkate alınarak, gece vaktinin saat 05.38'de bittiğinin anlaşılması ve gerekçe bölümünde doğru olarak suçun gece işlendiği kabul edildiği halde; kısa kararda sanık hakkında 5237 sayılı TCK'nın 143. maddesinin uygulanmaması suretiyle gerekçe ile hüküm arasında çelişki yaratılması,
3-Sanıklar hakkında müşteki ...’ya karşı hırsızlık suçundan kurulan hüküm yönünden, 5237 sayılı TCK'nın 142. maddesinde 6545 sayılı Kanun'un 62. maddesi ile yapılan ve 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren değişiklik uyarınca, sanıklara yüklenen TCK'nın 142/2-h, 143. maddelerinde öngörülen suçun gerektirdiği cezanın alt sınırının 5 yıldan fazla olması ve Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 14.10.2021 tarihli, 2021/35 E., 2021/473 K. sayılı kararı dikkate alınarak, 5271 sayılı CMK'nın 150/3. maddesi uyarınca sanıklara zorunlu müdafii atanması gerektiği gözetilmeden, yargılamaya devam edilerek sanıkların savunma hakının kısıtlanması,
4-Sanıklar hakkında mala zarar verme suçu yönünden, 04.09.2014 tarihli olay yeri inceleme raporuna göre, müşteki ...’nın deposunun demirlerinin kaldırılarak eğilmiş olduğunun tespit edilmesi karşısında, sanıklar hakkında mahkumiyet kararı yerine yazılı şekilde beraatlerine karar vermesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ve o yer Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, (sanık ... hakkında hırsızlık suçu yönünden diğer yönleri incelenmeyen) hükümlerin bu sebeplerden dolayı istem gibi BOZULMASINA, 26/04/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.