Esas No: 2020/26692
Karar No: 2022/8253
Karar Tarihi: 26.04.2022
Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/26692 Esas 2022/8253 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, sanığın iş yerinin eklentisi niteliğindeki servis bölümünde bulunan aracı çalmak suçundan mahkumiyetine karar vermiştir. Ancak mahkeme, suçun hırsızlık suçu olduğu ve yanılgı sonucu farklı bir suç vasfında karar verildiği gerekçesiyle kararı temyize açık bulmuştur. Ayrıca, suç tarihi itibariyle sanığın tekerrüre esas olabilecek sabıkası bulunmadığı için tebliğnamedeki düşünceye katılmamıştır. Kararda, 5237 sayılı TCK'nın 142/2-d maddesinde tanımlanan hırsızlık suçu ile 142/2-h maddesindeki suçun cezalarının aynı olması nedeniyle sonuca etkili olmadığı belirtilerek, Anayasa Mahkemesi'nin hırsızlık suçu yönünden TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin kararı göz önüne alınmıştır. Bu karar ile suçlu olan kişinin hak yoksunlukları 7242 sayılı Kanun'un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi gerektiği vurgulanmıştır. Kanun maddeleri şu şekildedir:
- 5237 sayılı TCK'nın 142/2-d maddesi (hırsızlık suçu)
- 5237 sayılı TCK'nın 142/2-h maddesi (iş yeri dokunulmazlığını ihlal etme suçu)
- 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi (hak yoksunlukları)
- 7242 sayılı Kanun'un 10. maddesi (ceza infazı ve güvenlik ted
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığını ihlal etme
HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Suç tarihi itibariyle sanığın tekerrüre esas olabilecek sabıkası bulunmadığından tebliğnamedeki düşünceye katılınmamış, katılan ...'in işyerinin eklentisi niteliğindeki servis bölümünde bulunan kapısı kilitli olmayan aracın kapısı açılıp torpido gözünde bulunan anahtar ile çalıştırılarak çalınması şeklindeki sanığın eyleminin 5237 sayılı TCK'nın 142/2-d maddesinde tanımlanan hırsızlık suçunu oluşturduğu gözetilmeden suç vasfında yanılgı sonucu aynı Yasa'nın 142/2-h maddesi gereğince uygulama yapılması suç tarihi itibarıyla her iki fıkrada öngörülen cezaların aynı olması nedeniyle sonuca etkili görülmemiş, hırsızlık suçu yönünden 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 26/04/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
