MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi

Gereği görüşülüp düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanık müdafinin, yerinde görülmeyen sair temyiz itirazının reddine, ancak;
I-CMK"nın 226. maddesi düzenlemesi ile sanığa ek savunma hakkı verilerek değişen suç vasfına göre hüküm kurulmasına imkân sağlanmıştır. Bu düzenlemenin sonucu olarak mahkeme, fiilin hangi suçu oluşturacağına ilişkin nitelendirmede iddia ve savunmayla bağlı değildir. Örneğin iddianamede hırsızlık olarak nitelendirilen eylemin suç eşyasının kabul edilmesi suçunu oluşturacağı görüşünde olan ya da anlatım kısmında açıkça belirtilmesine rağmen sevk maddeleri eksik gösterilen iddianame ile karşı karşıya kalan mahkeme, sanığa ek savunma hakkı vermek suretiyle hüküm kurabilecektir. İddianamede anlatılan olayın dışında bir fail ve fiilin yargılanması söz konusu olduğunda ise, suç duyurusunda bulunulması ve iddianame ile dava açılması halinde de gerekli görüldüğünde her iki iddianame ile açılan davaların birleştirilmesi yoluna gidecektir.
Bu bilgiler ışığında somut olay kapsamında sanık hakkında başkalarına ait kimlik veya kimlik bilgilerinin kullanılması suçundan açılmış bir davanın varlığının iddianamedeki olay ve delillere ilişkin anlatımdan anlaşıldığı fakat sanığın hangi sevk maddeleri gereğince yargılanacağının iddianamede belirtilmediği anlaşılmakla, üzerine atılı suçun ne olduğunu ve hakkında hangi kanun maddelerinin uygulanacağını bilmeyen sanığa CMK’nın 226. maddesi gereğince ek savunma hakkı vermeden mahkumiyetine gidilmesi yoluyla savunma hakkının kısıtlanması,
II-Sanık hakkında TCK.nın 267/1. maddesi gereğince hapis cezası tayini sırasında uygulamanın yasal dayanağı olan ""TCK.nın 268/1. maddesi delaletiyle"" ibaresinin yazılmaması suretiyle CMK.nın 232/6. maddesine aykırı davranılması,
III-Sanık hakkında yalnızca başkalarına ait kimlik veya kimlik bilgilerini kullanma suçundan hüküm kurulmasına karşın, gerekçeli karar başlığında suç adının ayrıca iftira suçu olarak gösterilmesi ve hüküm fıkrasında suç adının başkalarına ait kimlik veya kimlik bilgilerini kullanma suçu olarak gösterilmesi yerine iftira suçu olarak belirtilmesi,
Yasaya aykırı, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 23.12.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.