Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/27113 Esas 2022/8346 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak,
1. Sanık ...’in adli sicil kaydında yer alan ve tekerrüre esas alınan Ankara 26. Asliye Ceza Mahkemesinin 2013/191 Esas, 2013/282 Karar sayılı ilamında, birden fazla suçtan verilmiş cezalar olduğu gözetilerek, bu cezalardan en ağırının tekerrüre esas alınması gerektiği gözetilmeden, ilamın tamamının tekerrüre esas alınması suretiyle yazılı şekilde hüküm kurulması,
2. 5271 sayılı CMK'nun 324. maddesinin 2. ve 3. fıkralarında yargılama giderlerinin neleri kapsayacağının, kimin tarafından belirleneceğinin, kime ve nasıl yükletileceğinin düzenlendiği, buna göre her bir sanığın sebebiyet verdiği yargılama giderlerinin ayrı ayrı, ortak yargılama giderlerinden ise paylarına düşen oranın belirlenerek karar verilmesi gerekirken yargılama giderleri ile ilgili infazda tereddüde yol açacak şekilde sanıklardan eşit olarak tahsiline hükmedilmesi suretiyle 5271 sayılı CMK'nun 326/2. maddesine aykırı davranılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafii ve sanık ...’in temyiz itirazları, bu itibarla yerinde görüldüğünden hükümlerin 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu aykırılıkların aynı Kanun'un 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün bulunduğundan “sanık ... hakkında Ankara 26. Asliye Ceza Mahkemesinin 2013/191 Esas, 2013/282 Karar sayılı ilamındaki TCK’nın 142/1-e maddesi kapsamındaki hırsızlık suçundan verilen 1 yıl 10 ay 15 gün hapis cezasının tekerrüre esas alınarak sanık hakkında mükerrirlere özgü infaz rejiminin ve infazdan sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına” karar verilmesi ve sanıklar hakkında kurulan hükümlerden yargılama giderine ilişkin kısım çıkartılarak yerine "sanıkların birlikte sebebiyet verdikleri yargılama giderlerinden payları oranında, şahsen sebebiyet verdikleri yargılama giderlerinden ise ayrı ayrı sorumlu tutulmalarına, sanıkların payına düşen miktarın 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanunun 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutardan daha az olması halinde Devlet Hazinesi üzerinde bırakılmasına” cümlesinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun olan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 26.04.2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.