Danıştay 7. Daire 2018/2513 Esas 2022/164 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
YEDİNCİ DAİRE
Esas No : 2018/2513
Karar No : 2022/164

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : ...Vergi Dairesi Başkanlığı
(...Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ : Av. ...

KARŞI TARAF (DAVACI) : ...

İSTEMİN KONUSU : ...Bölge İdare Mahkemesi .... Vergi Dava Dairesinin ...tarih ve E:..., K:...sayılı kararının aleyhlerine olan hüküm fıkrasının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Motorlu araç ticareti yapan davacı adına, bayi sıfatıyla nihai kullanıcıya teslimi gerçekleştirilen 61 araca ilişkin beyanlarının 4760 sayılı Özel Tüketim Vergisi Kanunu'nun 12. maddesinin 1. fıkrasına aykırı olduğundan bahisle düzenlenen vergi inceleme raporu uyarınca 2013 yılının Ocak ilâ Mayıs dönemlerine ilişkin olarak tarh edilen özel tüketim vergileri, üç kat kesilen vergi ziyaı cezaları ile 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 353. maddesinin 1. bendi uyarınca kesilen özel usulsüzlük cezasının iptali istemiyle dava açılmıştır.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: .... Vergi Mahkemesinin ...tarih ve E:..., K:...sayılı kararıyla, olayda, 2013 yılında ticari emtia olarak aldığı taşıtların tamamına yakınını kendi adına düzenlenen faturalarla satış gösterdiği ve bu satışlara ait faturalarda özel tüketim vergisi matrahlarını alış fiyatlarının altında tuttuğu, dolayısıyla özel tüketim vergisi yönünden vergi kaybına sebep olduğunun anlaşılması karşısında davacı tarafından nihai tüketicilere düzenlenen faturalarda yer alan katma değer vergisi hariç tutarlardan beyan edilerek ödenen özel tüketim vergisi tutarlarının düşülmesi suretiyle gerçek satış fiyatlarına göre olması gereken özel tüketim vergisi tutarlarına ulaşılarak yapılan cezalı tarhiyatta hukuka aykırılık bulunmadığı; belgesiz alış yapıldığından bahisle özel usulsüzlük cezası kesilmişse de, 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 353/1. maddesi uyarınca ceza kesilebilmesi için belgenin verilmediğinin ve alınmadığının, alıcı ve satıcı nezdinde olay anında birlikte tespit edilmiş olması gerekli ve zorunlu olup, uyuşmazlıkta bu şekilde yapılmış bir tespitin bulunmadığı gerekçesiyle, vergi ziyaı cezalı özel tüketim vergileri yönünden davanın reddine, özel usulsüzlük cezasının ise iptaline karar verilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: İstinaf başvurularına konu kararın hukuka ve usule uygun olduğu ve taraflarca ileri sürülen iddiaların söz konusu kararın kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği gerekçesiyle 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 45. maddesinin 3. fıkrası uyarınca istinaf başvurularının reddine karar verilmiştir.
TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Tesis edilen işlemde hukuka aykırılık bulunmadığı ileri sürülmektedir.
KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Savunma verilmemiştir.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ ...DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan kararın temyize konu hüküm fıkrasının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Yedinci Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE:
İLGİLİ MEVZUAT:
213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 353. maddesinin 1. bendinde, verilmesi ve alınması icap eden fatura, gider pusulası, müstahsil makbuzu ile serbest meslek makbuzlarının verilmemesi, alınmaması veya düzenlenen bu belgelerde gerçek meblağdan farklı meblağlara yer verilmesi halinde; bu belgeleri düzenlemek ve almak zorunda olanların her birine, her bir belge için bu belgelere yazılması gereken meblağın veya meblağ farkının %10'u nispetinde özel usulsüzlük cezası kesileceği hükme bağlanmıştır.
HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Yukarıda değinilen düzenleme uyarınca, özel usulsüzlük cezası kesilebilmesi için, maddede sayılan belgelerin verilmediği ve alınmadığının veya düzenlenen belgelerde gerçek meblağlardan farklı meblağlara yer verildiğinin hukuken itibar edilecek biçimde somut olarak tespiti gerekli bulunmaktadır.

Hakkında düzenlenen vergi tekniği raporunda yer alan tespitlerden, davacının vergisiz satın aldığı araçları önce düşük matrah üzerinden kendi adına fatura ederek özel tüketim vergisi ödediği, sonrasında nihai alıcıya vergi hesaplamaksızın satış yaptığı, kendi adına düzenledikleri ile nihai alıcıya düzenlediği faturalarda yer alan tutarlar ile bu araçlara ait gümrük beyannamelerinde yer alan ithalattaki katma değer vergisi matrahlarının karşılaştırılması sonucunda özel tüketim vergisinin ithalattaki katma değer vergisi matrahı esas alınarak hesaplandığı anlaşılmıştır.
Bu durumda, olayda, davacının sattığı araçlar karşılığında nihai tüketicilere düzenlemesi gereken tutardan daha düşük tutarlı fatura düzenlediğinin tespit edildiğinden bahisle özel usulsüzlük cezası kesilmişse de; bayi konumundaki davacı tarafından ithalattaki katma değer vergisi matrahı yerine kendi adına düzenlediği faturada yer alan tutar üzerinden vergi hesaplanması, nihai alıcıya düzenlenen faturalardaki meblağın eksik beyan edildiğini göstermeyeceğinden, özel usulsüzlük cezasının kesilmesi için gereken şartların olayda gerçekleşmediği sonucuna varılmıştır.
Bu bakımdan, Mahkemenin, belge verilmediği ve alınmadığının olay anında alıcı ve satıcı nezdinde tespit edilmediği yolundaki gerekçesine katılma olanağı bulunmamakla birlikte; düzenlenen belgelerde gerçek meblağdan farklı meblağlara yer verildiği tespit edilmeden kesilen özel usulsüzlük cezasında hukuka uyarlık bulunmadığından, temyize konu kararda sonucu itibarıyla hukuka aykırılık görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1....Bölge İdare Mahkemesi .... Vergi Dava Dairesinin ...tarih ve E:..., K:...sayılı kararının özel usulsüzlük cezasına ilişkin hüküm fıkrasına yönelik TEMYİZ İSTEMİNİN REDDİNE,
2. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 50. maddesi uyarınca, bu kararın taraflara tebliği ve bir örneğinin de Bölge İdare Mahkemesine gönderilmesini teminen dosyanın ilk derece Mahkemesine gönderilmesine, 21/01/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.