Sahte fatura düzenleme ve kullanma - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2020/787 Esas 2020/2824 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/787
Karar No: 2020/2824
Karar Tarihi: 09.06.2020

Sahte fatura düzenleme ve kullanma - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2020/787 Esas 2020/2824 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Ağır Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir kararda, sanığın sahte fatura düzenleyip kullanmak suçundan mahkum edildiği belirtiliyor. Ancak, hükümden önceki deneme süresince işlenen ikinci suçun suç tarihi olan 28.12.2011 tarihine kadar dava zamanaşımının durduğu ve yargılamanın bu duruma göre yapılmadığı ifade ediliyor. Bu nedenle, mahkumiyet kararı bozuluyor ve sanık hakkında açılan kamu davalarının zamanaşımı nedeniyle düşürülmesine karar veriliyor. Kararda, sanığa yüklenen suçların yasada öngörülen cezasının türü ve üst sınırıyla ilgili de bilgi veriliyor. Bu çerçevede, suç tarihinde yürürlükte olan ve lehe olan 765 sayılı TCK’nin 102/4 ve 104/2. maddelerinde öngörülen olağanüstü dava zamanaşımının gözetilmediği ve bu nedenle yargılamanın yasaya aykırı olduğu vurgulanıyor. Kararda geçen kanun maddeleri ise şöyle: 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 7 ve 5252 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'un 9. maddeleri; 765 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 102/4 ve 104/2. maddeleri; 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi, 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi ve 5271 sayılı Kanun'un 223/8. maddeleri.

11. Ceza Dairesi 2020/787 E. , 2020/2824 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura düzenleme ve kullanma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararlarının kesinleştiği 01.09.2009 tarihinden, deneme süresi içinde işlenen ikinci suçun suç tarihi olan 28.12.2011 tarihine kadar dava zamanaşımının durduğu gözetilerek yapılan incelemede;
Bozmaya uyularak yapılan yargılamada, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunun"un 7 ve 5252 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun 9. maddeleri hükmü karşısında; sanığa yüklenen “2002 ve 2003 yıllarında sahte fatura düzenlemek” suçlarının yasada gerektirdiği cezasının türü ve üst sınırı itibariyle tabi olduğu, suç tarihinde yürürlükte bulunan ve lehe olan 765 sayılı TCK’nin 102/4 ve 104/2. maddelerinde öngörülen olağanüstü dava zamanaşımının, suç tarihinden hüküm tarihine kadar gerçekleştiği gözetilmeden yargılamaya devamla mahkumiyet hükmü kurulması,
Yasaya aykırı, sanık müdafinin temyiz talebi bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan sair yönleri incelenmeyen hükümlerin bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, aynı Yasanın 322. maddesindeki yetkiye dayanılarak sanık hakkında açılan kamu davalarının gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle 5271 sayılı Kanun"un 223/8. maddeleri uyarınca DÜŞMESİNE, 09.06.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.