MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Tefecilik
HÜKÜM : Beraat

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Ceza Genel Kurulunun 26/01/2016 tarihli ve 620-36, 02/10/2012 tarihli ve 472-1798, 06/12/2011 tarihli ve 197-246, 19/04/2011 tarihli ve 20-59, 17/04/2007 tarihli ve 325-100 sayılı Kararları ile yerleşik uygulamasına göre, uyma kararının, ara kararı niteliğinde olmayıp davanın esasını çözümleyen kararlardan olduğu, bozmaya uymakla, yerel mahkemenin bozma kararında gösterilen esaslara göre işlem yapıp karar verme ödevi doğduğu, sonradan bu kararın bir kısmından veya tamamından açıkça ya da zımnen geri dönülerek ilk hükmün aynen veya yeniden kurulmasının uyma kararının hüküm ve sonuçlarını ortadan kaldırmayacağı da nazara alınmadan, Dairemizin 31/03/2016 tarihli ve 2014/1904 Esas, 2016/3211 Karar sayılı bozma ilamına uyulmasına karar verildikten sonra dönülemez nitelikteki bu kararın gereği tam olarak yerine getirilmeden yazılı şekilde beraat hükümleri kurulması,
Kabule göre de;
31/10/2012 günlü celsede davaya katılmasına karar verilen Hazinenin karar başlığında müşteki olarak gösterilmesi suretiyle CMK"nın 232/2-b maddesine aykırı davranılması,
Hüküm fıkrasında CMK"nın 223/2-e maddesine yer verilmeyerek aynı Kanunun 232/6. maddesine muhalefet edilmesi,
Kanuna aykırı, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi de gözetilmek suretiyle CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 25/03/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.