MAHKEMESİ : Samandağ Sulh Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 06/06/2013
NUMARASI : 2011/459-2013/306
Davacı vekili tarafından, davalılar aleyhine 09.08.2011 gününde verilen dilekçe ile ortaklığın giderilmesi istenmesi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın kabulüne dair verilen 06.06.2013 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı S.. D.. tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:

K A R A R

Dava, ortaklığın giderilmesi isteğine ilişkindir.
Mahkemece, ortaklığın satış suretiyle giderilmesine karar verilmiştir.
Hükmü davalı S.. D.. temyiz etmiştir.
Paydaşlığın (ortaklığın) giderilmesi davaları, paylı mülkiyet veya elbirliği mülkiyetine konu taşınır veya taşınmaz mallarda paydaşlar (ortaklar) arasında mevcut birlikte mülkiyet ilişkisini sona erdirip ferdi mülkiyete geçmeyi sağlayan, iki taraflı, tarafları için benzer sonuçlar doğuran davalardır.
Paydaşlığın giderilmesi davasını paydaşlardan biri veya birkaçı diğer paydaşlara karşı açar. HMK"nın 27. maddesi uyarınca davada bütün paydaşların yer alması zorunludur. Paydaşlardan veya ortaklardan birinin ölümü halinde alınacak mirasçılık belgesine göre mirasçılarının davaya katılmaları sağlandıktan sonra işin esasının incelenmesi gerekir.
Somut olaya gelince; davalı S.. D.. temyiz dilekçesinde dava konusu taşınmazın paydaşlarından K.. D.."ın vesayet altına alındığını belirtmiş olup dosya içesindeki paydaş K.. D.."a ait nüfus kaydına göre de Samandağ Sulh Hukuk Mahkemesi"nin 2012/466E 2013/211K sayılı 21.05.2013 tarihli ilamı ile K.. D.."ın vesayet altına alındığı anlaşılmaktadır.
Bu durumda mahkemece dava dilekçesinin usulüne uygun şekilde vasiye tebliğ edilmesi, taraf teşkili sağlandıktan sonra işin esasının incelenmesi gerekirken taraf teşkili sağlanmadan davanın esastan karara bağlanması doğru görülmemiş, bu sebeple kararın bozulması gerekmiştir.
Kabule göre; 492 Sayılı Harçlar Kanunu ve eki Tarifenin karar ve ilam harcına ilişkin hükmü uyarınca karar tarihi itibariyle gayrimenkulün satış bedeli üzerinden alınacak harcın binde 11,38 olması gerekirken hüküm sonucunda binde 9,9 olarak gösterilmesi de isabetli olmamıştır.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalının temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, bozma kararının niteliğine göre diğer hususların incelenmesine şimdilik yer olmadığına, peşin harcın istek halinde yatırana iadesine, 20.02.2014 tarihinde oybirliği ile karar verildi.