Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2013/1807 Esas 2014/2473 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/1807
Karar No: 2014/2473
Karar Tarihi: 28.01.2014

Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2013/1807 Esas 2014/2473 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanıkların bir mağazadaki televizyonu çalarak hırsızlık suçu işlediklerini belirtmiş ve hüküm vermiştir. Ancak sanıkların geçmişte de hüküm giydiği ve bu sebeple cezaları infaz edilirken TCK'nın 58/6-7. maddelerinin uygulanmaması nedeniyle kararın bozulması gerektiği ifade edilmiştir. Ayrıca, sanıkların 5237 sayılı TCK'nin 53/1 maddesinde belirtilen haklardan yalnızca kendi alt soyu üzerindeki vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından mahkum olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılması gerektiği, ancak bu hususun dikkate alınmadığı belirtilmiştir. Mahkeme kararının bu nedenle bozulması ve sanıkların haklarının korunması gerektiği sonucuna varılmıştır. Kanun maddeleri olarak TCK'nin 142/1-b, 58/6-7 ve 5237 sayılı TCK'nin 53/1 ve 3. maddeleri kararda geçmektedir.

13. Ceza Dairesi 2013/1807 E. , 2014/2473 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Sanıkların mağazadaki televizyonu çalmaları şeklindeki eylemlerinin TCK"nın 142/1-b maddesindeki suçu oluşturduğu gözetilmeden yazılı şekilde uygulama yapılması ile sanıkların tekerrüre esas eski hükümlülükleri bulunduğu ve koşulları oluştuğu halde, haklarında aynı yasanın 58/6-7. maddelerinin uygulanmaması karşı temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Kasten işlemiş olduğu suçtan hapis cezasıyla mahkumiyetin yasal sonucu olarak sanığın ,5237 sayılı TCK"nın 53/1 maddesinin “c” bendinde yazılı haklardan aynı maddenin 2.fıkrası uyarınca cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yalnızca kendi alt soyu üzerindeki vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddelerin 3.fıkrası uyarınca mahkum olduğu hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafii ile sanık ..."nin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından ‘‘TCK’nın 53/1. maddesinin uygulanmasına’’ ilişkin bölüm çıkarılarak, yerine ‘‘53/1. maddesinde belirtilen ve 53/3. maddesindeki kendi alt soyları üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri dışındaki haklardan sanıkların mahkum olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar; 53/3. maddesi gözetilerek 53/1-c maddesi uyarınca kendi alt soyları üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılmasına’’ tümcesinin eklenmesi suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 28/01/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.