Banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması ve hırsızlık - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2014/21635 Esas 2014/26858 Karar Sayılı İlamı

8. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/21635
Karar No: 2014/26858
Karar Tarihi: 19.11.2014

Banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması ve hırsızlık - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2014/21635 Esas 2014/26858 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, şikayetçiye ait kredi kartını değişik zamanlarda kullanan sanık hakkında TCK'nun 43. maddesinin uygulanmaması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır. Sanık suçlu bulunmuş ve cezalandırılmıştır. Ancak TCK'nun 53. maddesinin 3. fıkrası gereği, sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkından, vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverme tarihine kadar yoksun bırakılması kararlaştırılmıştır. Sanığın, yazılı şekilde hiçbir ayrım yapılmaksızın koşullu salıvermeye kadar hak yoksunluğuna hükmolunması yasaya aykırıdır. Bu nedenle, hükümlerden 5237 sayılı TCK'nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölüm çıkarılarak yerlerine \"TCK'nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 1. fıkranın (c) bendinde yazılı sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkından, vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverme tarihine, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan ise 2. fıkra gereğince cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına\" yazılmıştır. Kanun maddeleri: TCK'nun 43. ve 53. maddeleri; 5320 sayılı Yasa; 1412 sayılı CMUK.

8. Ceza Dairesi 2014/21635 E. , 2014/26858 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması ve hırsızlık
HÜKÜM : Hükümlülük

Gereği görüşülüp düşünüldü:

Şikayetçiye ait kredi kartını değişik zamanlarda kullanan sanık hakkında TCK.nun 43. maddesinin uygulanmaması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.

Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, suçların oluşumuna ve niteliğine uygun kabul ve uygulamasına, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak açıklanan gerekçeye göre sanığın, yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak:

TCK.nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, 1. fıkranın (c) bendinde yazılı sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkı ile vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverilmeye, altsoyu dışında kalanlarla ilgili hak ve yetkilerden ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde hiçbir ayrım yapılmaksızın koşullu salıvermeye kadar hak yoksunluğuna hükmolunması,

Yasaya aykırı ise de, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükümlerden 5237 sayılı TCK.nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölüm çıkarılarak yerlerine

"TCK.nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 1. fıkranın (c) bendinde yazılı sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkından, vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverme tarihine, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan ise 2. fıkra gereğince cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına" yazılmak suretiyle hükümlerin (DÜZELTİLEREK ONANMASINA), 19.11.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.