Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2014/18843 Esas 2015/6851 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK’nın 89/4, 62/1, 50/1-a, 52/2-4. maddeleri gereğince mahkûmiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkûmiyetine ilişkin hüküm, sanık ve katılanlar vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, katılanlar vekilinin, eksik incelemeye ve kusur durumuna ilişkin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanığın idaresindeki minibüs ile, çift yönlü iki şeritli, parke kaplamalı meskun mahal içindeki yolda gündüz vakti seyir halinde iken, kendisi ile aynı istikamette sağ tarafında seyreden motosiklet sürücüsü katılanın olay mahalli üç yönlü kavşak niteliğindeki yol ayrımına geldiğinde sola dönmek için kontrolsüzce manevra yaptığı sırada, sanığın karşı şeride kaçmasına rağmen, katılanın aracı ile karşı şerit içerisinde sanığın minübüsünün sağ arka çamurluğundan başlayıp sağ ön tampona kadar sürtünerek yola savrulması neticesinde 1 kişinin basit tıbbi müdahale ile giderilebilir, 1 kişini ise orta derecede kemik kırığı olacak şekilde yaralandığı olayda; olay yeri fotoğraflarından sanığın minübüsünün sağ kaporta kısmının arkadan öne doğru çizik olduğu, katılanın motosikletinin sol aynasının kırık olması çarpışma noktasını karşı şeritte olması dikkate alındığında, her iki aracın aynı istikamette yanyana seyrettiği, katılanın kontrolsüzce motosikletiyle sola manevra yaptığı, sanığın katılanın kendisine çarpmaması için karşı şeride doğru aracını kırdığı halde kazayı önleyemediği ve sanığnı savunmalarının aksi kanıtlanamadığı anlaşıldığından, sanığa atfedilecek kusur bulunmadığı ve atılı suçtan beraat kararı verilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
Kabul ve uygulamaya göre de;
1- Tali kusurlu olduğu kabul edilen sanık hakkında temel cezanın belirlenmesi sırasında, taksire dayalı kusurun ağırlığının gerekçe olarak gösterilmesi,
2- Sanık hakkında mahkumiyet kararı verildiği halde, kendisini vekil ile temsil ettiren katılanlar lehine vekalet ücretine hükmedilmemesi
Kanuna aykırı olup, sanık ve katılanlar vekilinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca hükmün isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 27/04/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.