10. Hukuk Dairesi Esas No: 2015/5702 Karar No: 2016/8771 Karar Tarihi: 30.05.2016
Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2015/5702 Esas 2016/8771 Karar Sayılı İlamı
10. Hukuk Dairesi 2015/5702 E. , 2016/8771 K.
"İçtihat Metni"
Mahkemesi :İş Mahkemesi Dava, trafik iş kazası sonucu sürekli işgörmezlik durumuna giren sigortalıya bağlanan gelirler ve masraflar nedeniyle oluşan kurum zararının 506 sayılı Yasanın 26. maddesi uyarınca tazmini istemine ilişkindir. Mahkemece, ilamında belirtildiği şekilde davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Hükmün, davacı Kurum ile davalı ... avukatları tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteklerinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
1)Dosyadaki yazılara, toplanan delillere ve hükmün dayandığı gerektirici sebeplere göre, davacı Kurumun tüm, davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki sair temyiz itirazlarının reddi gerekir. 2)Dava, 25.1.2007 tarihinde meydana gelen trafik iş kazası sonucu sürekli işgörmezlik durumuna giren sigortalı Ömer Karakuzu’ya bağlanan peşin değerli gelirler ve masraflar nedeniyle oluşan kurum zararının, araç maliki ve işveren davalı ...., ile kazanın oluşumunda kusuru bulunduğu bildirilen sürücü ..."dan tahsili istemine ilişkindir. Mahkemece, trafik iş kazasının oluşumunda %80 kusurlu bulunduklarından bahisle 71860,99TL’lik toplam kurum zararının davalılardan müteselsilen yasal faiziyle birlikte tahsiline karar verilmiştir. Mahkemenin, davalı ..."nin araç sahibi işveren olmasından dolayı sorumluluğuna yönelik hükmü hatalı değerlendirmeye dayalıdır. Davalı ... yönünden davanın yasal dayanağı 506 sayılı Yasanın 26/1.maddesi olup, sorumluluğu ancak kastı veya işçilerin sağlığını koruma ve iş güvenliği ile ilgili mevzuat hükümlerine aykırı hareketi veyahut suç sayılabilir bir hareketi halinde mümkündür. Bir başka ifade ile, işveren ancak anılan maddede öngörülen sayılı ve sınırlı durumlarda rücu alacağından sorumlu olup, bu bağlamda kazaya karışan ve kusurlu sürücü ...’un kullandığı aracın kaydi maliki sıfatıyla sorumluluğu cihetine gidilemez. Dosya kapsamından alınan üç adet bilirkişi kurulu raporlarında davalı sürücü ... %80, dava dışı emniyet kemeri takmayan sigortalı ... %20 kusurlu bulunurken;davalı ... ise, kazaya karışan aracın 2005 model olması, herhangi bir arızasının bulunmaması ve yeterli sürücü belgesine sahip diğer davalıyı görevlendirmesi sebebiyle kusursuz olduğu belirtilmiştir. Söz konusu oluşa uygun birbirini doğrulayan kusur raporları, anılan madde hükmü de dikate alındığında davalı ..."nin araç sahibi işveren olmasından dolayı sorumluluğuna karar verilmesi hatalı olup bozma nedenidir. O halde, davalı davalı ..."nin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır. SONUÇ:Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davalı ... iadesine, 30.05.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.