Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/28264 Esas 2022/8488 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi'nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15/04/2020 gün ve 31100 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun'un 10.maddesi ile TCK'nın 53.maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Sanık hakkında hırsızlık suçundan hüküm kurulurken TCK’nın 143.maddesinin uygulanması sırasında suç tarihi itibarıyla artırım oranının ½ olarak uygulanması gerekirken ¼ uygulanması ve sanığın adli sicil kaydının incelenmesinden tekerrüre esas en ağır ilam niteliğinde olan Adana 8. Asliye Ceza Mahkemesinin 2006/710 Esas ve 2008/381 Karar sayılı kararı ile verilen 20/03/2014 yerne getirme tarihli 265/1 maddesi uyarınca verilen 15 ay hapis cezası bulunmasına rağmen mahkemece Adana 13. Asliye Ceza Mahkemesinin 2008/701 Esas ve 2011/12 Karar sayılı 08/06/2015 kesinleşme tarihli 2313 sayılı kanuna muhalefet suçundan verilen 1 yıl hapis cezasının tekerrüre esas alınması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz nedenleri yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 27/04/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.