Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2013/5434 Esas 2014/2447 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/5434
Karar No: 2014/2447
Karar Tarihi: 28.01.2014

Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2013/5434 Esas 2014/2447 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Zonguldak 2. Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen ve Ceza Dairesi tarafından incelenen hırsızlık suçuna ilişkin mahkeme kararında, sanığın suçu işlediği ve diğer temyiz itirazlarının da yerinde görülmediği belirtilmiştir. Ancak, 5252 sayılı Yasanın 9/3. maddesi uyarınca sanık yararına olan hükmün önceki ve sonraki kanunların ilgili bütün hükümlerinin olaya uygulanarak sonuçların birbiriyle karşılaştırılması gerektiği ve sanığın aynı olayda hırsızlık suçu ile birlikte gündüz vakti birden fazla kişiyle birlikte konut dokunulmazlığını bozma suçunu da işlediğinin düşünülmediği belirtilmiştir. Ayrıca, suç tarihi itibarıyla 18 yaşını doldurmayan sanık hakkında TCK'nın 31/3 maddesine göre indirim yapılması gerektiği ancak indirimin ½ oranından az olamayacağının gözetilmediği belirtilmiştir. Son olarak, sanığın diğer suç ortağıyla birlikte suçu ikrar edip kısmi iade sağlamasının da dikkate alınarak 5237 sayılı TCK'nın 168/4. maddesi uyarınca yakınandan rızası alınması ve uygulanma koşullarının tartışılması gerektiği belirtilmiştir. Kanun maddeleri ise şu şekildedir: ○ 5252 sayılı Yasa'nın 9/3. maddesi ○ 5237 sayılı TCK

13. Ceza Dairesi 2013/5434 E. , 2014/2447 K.

"İçtihat Metni"

Tebliğname No : 13 - 2012/297383
MAHKEMESİ : Zonguldak 2. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 18/10/2012
NUMARASI : 2012/399 (E) ve 2012/479 (K)
SUÇ : Hırsızlık

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-5252 sayılı Yasa"nın 9/3. maddesi uyarınca sanık yararına olan hükmün önceki ve sonraki kanunların ilgili bütün hükümlerinin olaya uygulanıp ortaya çıkan sonuçların birbiriyle karşılaştırılması suretiyle bulunacağı ve 5237 sayılı TCK’nın 141 ve 142. maddelerinde tanımlanan hırsızlık suçu ile 765 sayılı TCK"nın 493/2. maddesinde yer alan suçun öğelerinin farklı olduğu, somut olayda sanığın eyleminin, TCK"nın 142/2-d maddesinde düzenlenen hırsızlık suçunun yanında aynı Yasanın 116/1, 119/1-c maddesine uyan gündüz vakti birden fazla kişiyle birlikte konut dokunulmazlığını bozma suçunu da oluşturduğunun ve sanık hakkında bu suçtan da hüküm kurulması gerektiğinin düşünülmemesi,
2-Suç tarihi itibarıyle 18 yaşını doldurmayan sanık hakkında, TCK"nın 31/3 maddesiyle uygulama yapılırken, bu maddenin 5377 Sayılı Yasanın 5. maddesiyle değişiklik öncesindeki halinin sanık lehine olduğu ve yapılacak indirimin ½ oranından az olamayacağının gözetilmemesi,
3-Sanığın diğer suç ortağı ile birlikte şüphe üzerine yakalanıp işledikleri suçu ikrar ederek sanığın, suça konu belgelerin içerisinde bulunduğu sandığı attıkları yeri ve suç ortağının da suça konu bir kısım parayı verdiği şahsı söyleyerek müştekiye kısmi iadeyi sağladıklarının anlaşılması karşısında, kısmi iade nedeniyle yakınandan rızası sorularak, 5237 sayılı TCK."nın 168/4. maddesinin uygulanma koşullarının tartışılması gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık A.. Ö.. müdafiinin temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, sanığın ceza süresi yönünden kazanılmış hakkının gözetilmesine, 28.01.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.