MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Çocuğun cinsel istismarı
HÜKÜM : Ceza verilmesine yer olmadığı

İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Mağdur vekilinin temyiz isteminin incelenmesinde;
Kayden 10.02.1997 doğumlu olup kovuşturma evresinde mahkemece ifadesinin alındığı 19.06.2012 tarihli duruşmada on altı yaşı içerisinde bulunan mağdurun, olay nedeniyle şikayetçi olmadığını beyan etmesi karşısında, yaş küçüklüğü nedeniyle tayin edilen vekilin hükmü temyize hakkı bulunmadığından, vaki temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
Katılan Bakanlık vekilinin temyiz isteminin incelenmesine gelince;
2828 sayılı Sosyal Hizmetler Kanununa 06.02.2014 tarihinde yürürlüğe giren 6518 sayılı Kanunun 22. maddesiyle eklenen 9. maddeye göre hakkında koruma kararı bulunan mağdurlar yönünden Aile, Çalışma ve Sosyal Hizmetler Bakanlığının kamu davasını takip edebileceği ve katılan sıfatını alabileceği, 6284 sayılı Ailenin Korunması ve Kadına Karşı Şiddetin Önlenmesine Dair Kanunun da 20.03.2012 tarihinde Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğüne girdiği hususları göz önüne alındığında, dosya içerisinde hakkında koruma kararı bulunmayan mağdurla ilgili yürütülen soruşturma sonucunda Trabzon Cumhuriyet Başsavcılığınca 21.04.2011 tarihli, 2011/3801 soruşturma ve 2011/1811 sayılı kovuşturmaya yer olmadığına dair kararın verildiği, bilahare Bakanlık vekilinin 03.01.2012 havale tarihli dilekçeyle suçtan zarar gördükleri gerekçesiyle itiraz etmesi üzerine kovuşturmaya yer olmadığı kararının merci tarafından kaldırılmasından sonra sanık hakkında açılan davaya bakan mahkemece yapılan yargılama neticesinde hata nedeniyle ceza verilmesine yer olmadığına hükmedilmiş ise de, yürütülen soruşturmaya suç tarihi ile kovuşturmaya yer olmadığına dair karar tarihi itibarıyla katılma ve itiraz hakkı bulunmayan Bakanlık vekilinin hukuken geçersiz itirazı üzerine hatalı şekilde kovuşturmaya yer olmadığına dair kararın kaldırılarak sanık hakkında dava açıldığının anlaşılması karşısında, mahkemece söz konusu davayla ilgili olarak 5271 sayılı CMK"nın 223/7. maddesi uyarınca ret hükmü verilmesi gerekirken yazılı şekilde ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi,
Kanuna aykırı, katılan Bakanlık vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 07.01.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.