Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2012/26300 Esas 2014/2437 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2012/26300
Karar No: 2014/2437
Karar Tarihi: 28.01.2014

Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2012/26300 Esas 2014/2437 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen hırsızlık suçundan mahkumiyet hükmü temyiz edilmiştir. TCK'nın 61. maddesine aykırı olarak aynı yasanın 35. maddesinin 143. maddesinden önce uygulanması sonucu ceza değişmemiştir. Hapis cezası 3 yıl yerine 2 yıl 12 ay olarak belirlenerek eksik cezaya hükmedilmiştir ancak bu konuda karşı temyiz olmamıştır. Dosya ve duruşma tutanaklarına göre suç sanıklar tarafından işlenmiştir ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmamaktadır. Ancak TCK'nın 53/1. maddesinin (c) fıkrasında belirtilen koşullu salıverme tarihine kadar ki kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkilerindeki yoksunluk koşulu gözetilmemiştir. Bu nedenle mahkeme kararı bozulmuş ve kararın düzeltilerek onanması kararlaştırılmıştır. Kanun maddeleri; TCK'nın 61. maddesi, TCK'nın 35. maddesi, TCK'nın 143. maddesi, TCK'nın 53/1. maddesi, 5237 sayılı TCK'nın 53/1. maddesi ve 5320 sayılı Yasa ile 1412 sayılı CMUK'un 322. maddesi.

13. Ceza Dairesi 2012/26300 E. , 2014/2437 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
TCK"nın 61. maddesine aykırı olarak aynı yasanın 35. maddesinin 143. maddesinden önce uygulanması sonuç ceza değişmediğinden ve sanık hakkında TCK"nın 143. maddesi ile uygulama yapılırken hapis cezasının 3 yıl yerine, 2 yıl 12 ay olarak belirlenerek eksik cezaya hükmedilmesi, karşı temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
5237 sayılı TCK"nın 53/1. maddesinin (c) fıkrasındaki, kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından yoksunluğun koşullu salıverme tarihine kadar süreceğinin gözetilmemesi suretiyle aynı maddenin üçüncü fıkrasına aykırı davranılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ... ve ..."ın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından ‘‘TCK’nın 53/1. maddesinin uygulanmasına’’ ilişkin bölüm çıkarılarak, yerine ‘‘53/1. maddesinde belirtilen ve 53/3. maddesindeki kendi alt soyları üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri dışındaki haklardan sanığın mahkum olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar; 53/3. maddesi gözetilerek 53/1-c maddesi uyarınca kendi alt soyları üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılmasına’’ tümcesinin eklenmesi suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 28.01.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.