Zimmet - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2018/5962 Esas 2019/3431 Karar Sayılı İlamı

5. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/5962
Karar No: 2019/3431
Karar Tarihi: 25.03.2019

Zimmet - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2018/5962 Esas 2019/3431 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme zimmet suçundan sanıklar ... ve ... için mahkumiyet hükmü vermiştir. Ancak Anayasa Mahkemesinin TCK'nın 53. maddesiyle ilgili iptal kararı infaz aşamasında göz önüne alınmamıştır. Ayrıca sanıklar hakkında zincirleme suç hükümleri uygulanmamış ve TCK'nın 53/1-d maddesi ile 53/5. madde ve fıkrası gereğince hak ve yetkileri kötüye kullanma suçu işlemeleri sebebiyle ceza hükümleri verilmesine rağmen yasaklama kararı verilmemiştir. Kararda TCK'nın 248 ve 249. maddelerinin uygulama şekli de eleştirilmiştir. Sanıklardan ... hakkında verilen hüküm, kişinin ölümü nedeniyle mahallinde araştırılarak yeniden karar verilmesi gerektiği gerekçesiyle bozulmuştur.
Kanun maddeleri:
- TCK'nın 53. maddesi
- TCK'nın 248 ve 249. maddeleri
- TCK'nın 53/1-d maddesi
- TCK'nın 53/5. madde ve fıkrası
- 5237 sayılı TCK'nın 43. maddesi
- 5237 sayılı TCK'nın 64. maddesi
- 5271 sayılı CMK'nın 223/8. maddesi
- 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi
- CMUK'nın 321. maddesi

5. Ceza Dairesi 2018/5962 E. , 2019/3431 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Zimmet
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Sanıklar ... ve ... hakkında kurulan hükümlerin temyiz incelemesinde;
Anayasa Mahkemesinin 24/11/2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08/10/2015 tarihli ve 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı TCK"nın 53. maddesiyle ilgili iptal Kararının infaz aşamasında nazara alınması mümkün görülmüş, hükme esas alınan bilirkişi raporunda tespit edilen zimmet miktarı ile mahkemece kabul edilen zimmet miktarı arasında sanıklar lehine olacak şekilde fark bulunmakta ise de; mahkemece kabul edilen zimmet miktarının TCK"nın 248 ve 249. maddelerinin uygulanması bakımından, mahkemenin alt sınırdan uygulama yapması ve aleyhe temyiz bulunmaması karşısında, sonuca etkili bulunmadığından, yasal koşulları oluştuğu halde 5237 sayılı TCK"nın 43. maddesinde düzenlenen zincirleme suç hükümlerinin sanıklar hakkında uygulanmaması ile TCK"nın 53/1-d maddesindeki hak ve yetkileri kötüye kullanmak suretiyle atılı suçu işleyen sanıklar hakkında aynı Kanunun 53/5. madde ve fıkrası gereğince, ayrıca, cezanın infazından sonra işlemek üzere, hükmolunan cezanın yarısından bir katına kadar bu hak ve yetkinin kullanılmasının yasaklanmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Delillerle iddia ve savunma, yapılan yargılama göz önünde tutularak tahlil ve takdir edilmiş, sübutu kabul olunan fiillerin unsurlarına uygun şekilde tavsif ve tatbikatı yapılmış bulunduğundan yerinde görülmeyen sanıklar müdafin temyiz itirazlarının reddiyle eleştirilen hususlar dışında usul ve kanuna uygun olan hükümlerin ONANMASINA,
Sanık ... hakkında kurulan hükmün temyiz incelemesinde ise;
Sanığın hükümden sonra 31/12/2014 tarihinde öldüğü UYAP sisteminden temin edilen nüfus kaydından anlaşıldığından, bu husus mahallinde araştırılarak sonucuna göre 5237 sayılı TCK"nın 64 ve 5271 sayılı CMK"nın 223/8. maddeleri uyarınca bir karar verilmesi lüzumu,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 25/03/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.