Çocuğun cinsel istismarı - kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2018/1664 Esas 2020/61 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/1664
Karar No: 2020/61
Karar Tarihi: 07.01.2020

Çocuğun cinsel istismarı - kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2018/1664 Esas 2020/61 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanık hakkında çocuğun cinsel istismarı suçundan mahkumiyet kararı vermiştir. Sanık hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan da hapis cezasına çarptırılmıştır. Ancak, sanığın suç tarihinde on beş yaşından küçük mağdureye yönelik eylemini ne şekilde gerçekleştirdiği yeterli şekilde belirtilmemiştir. Ayrıca, hükme belirtilen kanun maddelerine uygun olarak hak yoksunluğuna hükmedilmemiştir. Bu nedenle, hüküm bozulmuştur. Kanun maddeleri: 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi, 109/2. maddesi, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi, 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi.

14. Ceza Dairesi 2018/1664 E. , 2020/61 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Çocuğun cinsel istismarı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Sanık hakkında çocuğun cinsel istismarı suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
Hükümden sonra 5237 sayılı TCK"nın 53.maddesi ile ilgili olarak 24.11.2015 tarihli, 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı ilamıyla verilen iptal kararının infaz aşamasında nazara alınması mümkün görülmüştür.

Muhakeme safahatını yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede; isnat edilen suçun sanık tarafından işlendiğinin belirlendiği, iddia ve savunma ile tüm delillerin eksiksiz olarak kararda gösterildiği, hükmedilen cezanın nevi ve miktarı itibarıyla kanuni sınırlar içinde tayin edildiği anlaşılmakla, sanık ile müdafisinin yerinde görülmeyen temyiz taleplerinin reddiyle hükmün ONANMASINA,
Sanık hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesine gelince;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Dosya içeriğine göre, sanığın suç tarihinde on beş yaşından küçük mağdureye yönelik eyleminin ne şekilde tehdit, cebir veya hile kullanılarak gerçekleştirildiği karar yerinde gösterilmeden yetersiz gerekçeyle sanık hakkındaki temel cezanın TCK"nın 109/2. maddesi uyarınca belirlenmesi,
Sanık hakkında kasıtlı suçtan hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinde düzenlenen hak yoksunluklarına hükmedilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı, sanık ile müdafisinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 07.01.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.