Yargıtay 14. Hukuk Dairesi 2020/1174 Esas 2020/2828 Karar Sayılı İlamı

14. Hukuk Dairesi
Esas No: 2020/1174
Karar No: 2020/2828
Karar Tarihi: 09.03.2020

Yargıtay 14. Hukuk Dairesi 2020/1174 Esas 2020/2828 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacılar tarafından açılan geçit hakkı tesisi davası reddedilmiştir. Ancak davacılar vekili, Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 17. Hukuk Dairesince istinaf başvurusunda bulunmuştur. İstinaf talebi esastan reddedilmiştir. Dosya değeri temyiz kesinlik sınırının altında kaldığından davacının temyiz hakkı bulunmamaktadır. Sonuç olarak, temyiz talebi reddedilmiştir. Davada, HMK'nin 341. maddesi ile istinaf yoluna başvurulan kararlar, 361 ve 362. maddelerinde temyiz edilen ve edilmeyen kararlar belirlenmiştir. Kararda, HMK'nin 362/1-a ve 362/2 maddelerine atıfta bulunulmuştur ancak bu maddelerin açıklayıcı bir şekilde belirtilmesi gerekmektedir.

14. Hukuk Dairesi 2020/1174 E. , 2020/2828 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 17. Hukuk Dairesi
MAHKEMESİ : Kayseri 1. Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacılar vekili tarafından, davalılar aleyhine 10/05/2016 tarihinde verilen dilekçeyle geçit hakkı tesisi talep edilmesi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın reddine dair verilen 24/10/2017 tarihli hükmün Ankara Bölge Adliye Mahkemesince istinaf yoluyla incelenmesi davacılar vekili tarafından talep edilmiştir. Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 17. Hukuk Dairesince istinaf talebinin esastan reddine dair verilen kararın davacılar vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya ve içeriği incelenerek gereği görüşülüp düşünüldü.
K A R A R
Dava, geçit hakkı tesisi istemine ilişkindir.
Yerel mahkemece, davanın reddine karar verilmiştir.
Davacılar vekilince istinaf talebinde bulunulması üzerine Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 17. Hukuk Dairesince istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Bu karar, davacılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
6100 sayılı HMK"nin 341. maddesinde istinaf yoluna başvurulabilen kararlar, 361 ve 362. maddelerinde de temyiz edilebilen ve temyiz edilmeyen kararlar belirlenmiştir.
Dosya içeriğine göre, dava değeri 1.000,00TL olarak gösterilmiş ve bu miktar üzerinden harçlandırılarak karar verilmiştir. Dava değeri ve hükme esas alınan miktar karar tarihi itibariyle geçerli olan (2019 yılı için 58.800TL) temyiz kesinlik sınırının altında kaldığından davacı tarafın temyiz hakkının bulunmadığı anlaşılmış, bu nedenle temyiz isteminin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle HMK"nin 362/1-a ve 362/2 maddeleri uyarınca davacılar vekilinin TEMYİZ TALEBİNİN REDDİNE, dosyanın mahalli mahkemeye İADESİNE, peşin yatırılan harcın istek halinde yatırana iadesine, 09/03/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.