Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2022/2143 Esas 2022/8516 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Karşılıksız yararlanma
HÜKÜM : Beraat

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık hakkında işlettiği iş yerinde, sayaç yerine boru takmak suretiyle ölçüm dışı kaçak su kullandığına dair tutanak tutulduğu, sanığın savunmasında, bu yerin işletmesini aralarında yapmış oldukları kira mukavelesi uyarınca 18/07/2011 tarihinden itibaren ...'in yaptığını savunduğu, 17/12/2015 tarihli 2013/546 E,, 2015/907 K. sayılı karar ile sanığın beraatine, ... hakkında suç duyurusunda bulunulmasına karar verildiği, sanık hakkında verilen beraat kararının katılan vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, Dairemizin 13/06/2017 tarihli, 2016/17839 E., 2017/6863 K. sayılı kararı ile, delillerin beraber değerlendirmesi için ... hakkında suç duyurusunda bulunularak dava açılması halinde dosyalar birleştirilerek delillerin birlikte değerlendirilip sonucuna göre sanığın hukuki durumunun takdiri gerekirken eksik araştırma ile yazılı şekilde hüküm kurulması nedeniyle hükmün bozulmasına karar verildiği, ... hakkında 08/04/2019 tarihli iddianame ile Ankara 11. Asliye Ceza Mahkemesinin 2019/411 E. sayılı dosyası ile açılan davada 15/04/2019 tarihli, 2019/411 E., 2019/408 K. sayılı karar ile birleştirme talebi kabul edilerek dosyaların birleştirilmesine karar verilmesine rağmen, mahkememizce, 26/11/2019 tarihli, 2017/723 E., 2019/783 K. sayılı karar ile sanık ...’ın beraatine, 26/12/2019 tarihli ek karar ile de yargılamanın uzamaması ve usul ekonomisi yönünden dosyanın sanık ... yönünden tefrikine karar verildiği, sanık ... hakkındaki beraat kararının katılan vekili ve o yer Cumhuriyet savcısı tarafından temyizi üzerine Dairemizin 09/02/2021 tarihli ve 2020/30872 E., 2021/1762 K. sayılı kararı ile bozulduğu, sanık ... hakkında ise Ankara 22. Asliye Ceza Mahkemesinin 2019/757 E. sayısına kaydedilen dosyanın, zincirleme suç hükümlerinin uygulanabilirliği yönünden aralarında filli ve hukuki irtibat nedeni ile Ankara 5. Asliye Ceza Mahkemesinin 2015/844 E., sayılı dosyası ile birleştirilmesine karar verildiği, yapılan yargılama sonucunda Ankara 5. Asliye Ceza Mahkemesinin 08/06/2021 tarihli, 2015/844 E., 2021/844 K. sayılı kararı ile sanık ... hakkında kovuşturma şartının gerçekleşmemesi nedeniyle düşme kararı verildiği, söz konusu dosyada sanık ...’in, sanık ... ile suça konu yeri kiralamak hususunda kontrat yapmış olmasına rağmen bu iş yerinin borçları nedeniyle kiralamaktan vazgeçtiğini, bu dosyada tanık olarak dinlenen Erhan SİLİKOĞLU ve Kazım YILMAZ’ın iş yerinin sanık ... tarafından işletildiğini söyledikleri, keza suça konu iş yerinde sanık hakkında herhangi bir sayaç takmadan kaçak su kullandığından bahisle tutulan 13/07/2011, 29/07/2011 ve 03/10/2011 tarihli tutanaklara istinaden, 03/04/2012 tarihli iddianame ile açılan dava sonucunda Ankara 11. Asliye Ceza Mahkemesinin 12/12/2019 tarihli ve 2016/565 E., 2019/858 K. sayılı kararı ile, kurum zararını tamamen ödemiş olması nedeniyle ceza verilmesine yer olmadığı kararı verildiği ve bu kararın Yargıtay 6. Ceza Dairesinin 07/12/2020 tarihli, 2020/3781 E., 2020/4244 K. sayılı kararı ile onandığı ve sanığın suça konu iş yerini işlettiğinin sabit olması ve Ankara 5. Asliye Ceza Mahkemesinin 2015/844 E. sayılı dosyasında, suça konu 01/12/2011 tarihli eylemle ilgili zararın tamamen tazmin edildiğinin anlaşılması karşısında;
6352 sayılı Kanun'un yürürlüğe girdiği 05/07/2012 tarihinden önce işlenen suçlar yönünden anılan Kanun'un geçici 2. maddesinin 2. fıkrası uyarınca kovuşturma sırasında ya da hüküm verildikten sonra zararın tamamen tazmin edilmesi halinde etkin pişmanlık nedeniyle CMK'nın 223/4-a maddesi uyarınca ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi gerektiği ve suç tarihinin 01/12/2011 olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
Katılan kurumun zararını tazmin etmiş olan sanık hakkında, 6352 sayılı Kanun'un geçici 2. maddesinin 2. fıkrası uyarınca ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde beraat kararı verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, katılan vekilinin temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle istem gibi BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Kanun'un 8. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan, 1412 sayılı CMUK'nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, 6352 sayılı Kanun'un geçici 2/2. maddesi uyarınca sanık hakkında 5271 sayılı CMK'nın 223/4-a maddesine göre CEZA VERİLMESİNE YER OLMADIĞINA, 27/04/2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.