Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2022/1247 Esas 2022/8424 Karar Sayılı İlamı

Nitelikli hırsızlık suçundan sanık ...'nin 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 142/1-e, 143/1, 168 ve 62/1. maddeleri gereğince 5 ay 16 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 231/5. maddeleri gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ve 5 yıl süreyle denetim süresine tâbi tutulmasına dair İzmir 5.Asliye Ceza Mahkemesin 30/01/2012 tarihli ve 2012/7 esas, 2012/11 sayılı kararının 15/03/2012 tarihinde kesinleşmesini müteakip, sanığın denetim süresi içerisinde 18/06/2012 tarihinde işlediği kasıtlı suçtan mahkum olduğunun ihbar edilmesi üzerine, hakkındaki hükmün açıklanmasına ve 5237 sayılı Kanun'un 142/1-e, 143/1, 168 ve 62/1. maddeleri gereğince 5 ay 16 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına ilişkin İzmir 5. Asliye Ceza Mahkemesinin 11/03/2021 tarihli ve 2021/35 esas, 2021/322 sayılı karar aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığınca verilen 10/12/2021 gün ve 17940-2021 sayılı kanun yararına bozma talebine dayanılarak dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 10/01/2022 gün ve 2021/154498 sayılı tebliğnamesiyle dairemize gönderilmekle okundu.
Kanun yararına bozma isteyen tebliğnamede;
Dosya kapsamına göre, sanığın denetim süresi içerisinde kasıtlı bir suç işlediğinden bahisle yapılan ihbar üzerine, İzmir 5. Asliye Ceza Mahkemesinin 11/03/2021 tarihli kararı ile hükmün açıklanmasına karar verilmiş ise de; ihbara konu olan Karşıyaka 8. Asliye Ceza Mahkemesinin 26/06/2020 tarihli ve 2020/43 esas, 2020/199 sayılı kararı ile sanık hakkında kullanmak için uyuşturucu madde bulundurmak suçundan 5560 sayılı Kanun ile değişik 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 191/2. maddesi uyarınca tedavi ve denetimli serbestlik kararı verildiğinin anlaşılması karşısında, tedavi ve denetimli serbestlik kararının davayı sonuçlandıran ve uyuşmazlığı çözen bir “hüküm” olmadığı, sanığın tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uygun davranması halinde davanın düşeceği bunun sonucu olarak anılan kararların, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 223. maddesinde sayılan hükümlerden olmayıp, bu kararların kasıtlı suçtan mahkumiyet olarak kabul edilme imkanı bulunmadığı gözetilmeden, 5271 sayılı Kanun'un 231/11. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının kaldırılarak hükmün açıklanması suretiyle yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmediğinden 5271 sayılı CMK'nın 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozma talebine dayanılarak ihbar olunmuştur.
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
Dosya kapsamına göre, sanık ...'nin yüzüne karşı verilen İzmir 5. Asliye Ceza Mahkemesinin 11.03.2021 tarihli kararının kanun yolu bildiriminde “... tebliğinden itibaren..” ibaresinin kullanılarak yanıltıcı ifadede bulunulması sebebiyle, kararın sanığa tebliğ edilmesi gerektiği ancak sanığa tebliğ edildiğine ilişkin davetiyenin dosya arasında bulunmaması nedeniyle hükmün usulüne uygun kesinleşmediği belirlenmekle; kesinleşmemiş kararlara karşı kanun yararına bozma isteminde bulunulamayacağından, İzmir 5. Asliye Ceza Mahkemesinin 11.03.2021 tarihli kararının sanık ...’ye tebliğ edilip usulüne uygun olarak kesinleştirildikten sonra yeniden kanun yararına bozma isteminde bulunulması mümkün olup, (İZMİR) 5. Asliye Ceza Mahkemesinin henüz kesinleşmeyen 11.03.2021 tarihli ve 2021/35 E., 2021/322 K. sayılı kararına yönelik kanun yararına bozma isteminin REDDİNE, 27/04/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.