Kamu kurum ve kuruluşlarındaki eşya hakkında hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2013/5785 Esas 2014/2361 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/5785
Karar No: 2014/2361
Karar Tarihi: 28.01.2014

Kamu kurum ve kuruluşlarındaki eşya hakkında hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2013/5785 Esas 2014/2361 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mardin 2. Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen 2010/83 (E) ve 2010/818 (K) numaralı karara göre, sanık C.Ş. kamu kurum ve kuruluşlarındaki eşya hakkında hırsızlık suçunu işlemiştir. Sanık Y.Ş.'nin suçu işlediğine dair yeterli kanıt bulunmadığı için beraatine karar verilmiştir. Sanık C.Ş.'nin orta düzeyde zihinsel öğrenme güçlüğü içinde olduğu tespit edilmiş, bu nedenle TCK'nın 31/2. maddesi kapsamında değerlendirilip değerlendirilmeyeceği tartışılması gerektiği belirtilmiştir. TCK'nın 35 ve 143. maddelerinde yazılı bulunan arttırım ve indirim oranlarının kişiye özgü olmayıp meydana gelen zarar veya tehlikenin ağırlığına göre belirlenmesi gerektiği vurgulanmış ve hüküm bozulmuştur. Kararda bahsi geçen TCK maddeleri 31/2, 35 ve 143'tür.

13. Ceza Dairesi 2013/5785 E. , 2014/2361 K.

"İçtihat Metni"

Tebliğname No : 6 - 2011/166437
MAHKEMESİ : Mardin 2. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 07/12/2010
NUMARASI : 2010/83 (E) ve 2010/818 (K)
SUÇ : Kamu kurum ve kuruluşlarındaki eşya hakkında hırsızlık

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık C.. Ş.. tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Sanık Y.. Ş.."ye yüklenen suçu işlediğine ilişkin diğer sanık C.. Ş.."nin suç atma niteliğinde kalan anlatımı dışında, hükümlülüğüne yeterli, hukuka uygun, kuşkudan uzak, kesin, yeterli ve inandırıcı kanıt bulunmadığı gözetilmeden, beraati yerine yetersiz gerekçe ile yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
2-Sanık C.. Ş.. tarafından temyiz dilekçesine ekli olarak sunulan 23.10.2001 tarihli sağlık kurulu raporu içeriğine göre sanığın orta düzeyde zihinsel öğrenme güçlüğü içinde olduğunun anlaşılması karşısında, sanığın, TCK"nın 31/2. maddesi kapsamında değerlendirilip değerlendirilmeyeceğinin tartışılması gerektiğinin gözetilmemesi,
3-Kabule göre de;
TCK"nın 35 ve 143. maddelerinde yazılı bulunan arttırım ve indirim oranlarının kişiye özgü olmayıp meydana gelen zarar veya tehlikenin ağırlığına göre belirlenmesi gerektiği gözetilmeden hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar C.. Ş.. ile Y.. Ş.."nin temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye kısmen uygun olarak BOZULMASINA, ceza süresi bakımından sanık C.. Ş.."nin kazanılmış hakkının korunmasına, 28.01.2014 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.