MAHKEMESİ :Ceza Dairesi

Gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanık ... müdafiinin duruşma istemi 5271 sayılı CMK"nın 299. maddesi kapsamında uygun görülmediğinden incelemenin duruşmasız yapılmasına karar verilerek yapılan incelemede,
Sanık ... hakkında katılan ve şikayetçilere ait kişisel verileri hukuka aykırı olarak ele geçirmek suçlarından mahallinde gereğinin ifası mümkün görülmüştür.
1-Sanıklar hakkında nitelikli dolandırıcılık suçlarından kurulan istinaf başvurularının esastan reddine dair hükümlere yönelik sanıklar müdafiilerinin yaptığı temyiz istemlerinin reddine ilişkin ek kararlara dair sanıklar müdafiileri tarafından yapılan temyiz istemlerinin incelemesinde;
5271 sayılı CMK.nın 286/1. maddesi uyarınca, Bölge Adliye Mahkemesi Ceza Dairelerinin bozma dışında kalan hükümlerin temyiz edilebileceği, nitelikli dolandırıcılık suçlarından hükmolunan cezaların miktar ve türleri gözetildiğinde, 5271 sayılı CMK.nın 286/2-a maddesi uyarınca, ilk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az süreli hapis cezaları ile miktarı ne olursa olsun adli para cezalarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair bölge adliye mahkemesi kararlarının temyizi mümkün olmadığından, temyiz başvurularının bu gerekçe ile reddine dair ek kararlar usul ve yasaya uygun bulunduğundan, sanıklar müdafiilerinin temyiz istemlerinin 5271 sayılı CMK.nın 298. maddesi uyarınca REDDİNE,
2-Sanık ... müdafiinin 5464 sayılı yasaya muhalefet suçundan kurulan hükme yönelik temyizine gelince:
Sanık ... hakkında nitelikli dolandırıcılık ve 5464 sayılı Yasanın 36. maddesi kapsamındaki suçlardan açılan davada; sanığın, üye işyeri sahibi olmayıp internet üzerinden haksız şekilde ulaştığı bilgilerle katılan ve şikayetçilerin
hesaplarındaki paraları transfer ettiği başkalarından temin ettiği kartlarla haklarında 5464 sayılı Yasanın 36. maddesinin uygulanması sonucu verilen mahkumiyet hükümleri kesinleşen sanıklar ... ve ..."a ait üye işyerlerinde mal veya hizmet karşılığı olmaksızın harcamalar yaptığı,bu şekilde menfaat sağlamakla nitelikli dolandırıcılık suçlarını işlediği gerek ilk derece gerekse Bölge adliye Mahkemesince kabul görüp verilen cezaların kesinleştiği,ayrıca tefecilik suçundan açılan dava da bulunmadığı gibi 5464 sayılı Yasanın 36. maddesinin bankalarla üye işyeri sözleşmesi yapan işyeri sahipleri hakkında düzenleme olduğu da dikkate alındığında tüm dosya kapsamı itibariyle sanık hakkında uygulanamayacağı gözetilmeden beraati yerine 5464 sayılı yasanın 36. maddesi kapsamındaki suçtan mahkumiyet hükmü kurulması,
Yasaya aykırı, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanunun 304/1. maddesi uyarınca dosyanın Ünye Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin bilgi için Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 4. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 23.12.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.